Asıl siz halkın savaşçılarına teslim olun!

Bize ölüm yok!

Tankınızla, topunuzla gelin korkaklar.

Tam açamadılar, orayı yeniden sağlamlaştırdık. Çok sakiniz, çok iyiyiz. Kanımızın son damlasına kadar çarpışacağız.

Kolumdan yaralandım. Kurşun girip çıktı. Ama ateş edebiliyorum. Banyo duvarını bombayla açmaya çalışacaklar.

Merhaba. Evimizi sarmış durumdalar. 30 dakika oldu. Ben ve iki yoldaşım varız. Yarım saattir oyalıyoruz. Tüm belgeleri banyoda yaktık. Bir çöp bile bırakmadık. Biraz sonra ateş etmeye başlarlar. Çatışacağız. Niyazi'lerin, Apo'ların, Haydar'ların yanına gideceğiz. 12 Temmuz şehitlerinin yanına gideceğiz.

Varsa cesaretiniz gelin.

Mesele esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele...

ya defolup gideceksiniz, ya denize dökecekler sizi. ne halt edeyim? deme Ahmet, teslim ol.

Kötüler gül toplarken, kendini bütün bu saptamaların üzerinde gören erdemlerle dolu özel insanlar, fırtınaya direnmektense teslim olmanın yeğlenebileceğini düşünmeyecekler midir?

Ölüme teslim olacağım, ama hayata asla.

Her koşulda direnmeyi beynimiz öğretti bize. Onu kimse alamaz elimizden.

Halkların düşmanı emperyalizmdir ve biz tüm dünya emperyalizmin önünde eğilip ona biat ederken bile uzlaşmadık, uzlaşmayacağız. Yaşayan ölüler durumuna asla düşmeyeceğiz. Kimsenin de düşmesine tepkisiz kalmayacağız. Düşmanlarımızla uzlaşmayacağız. Devrimden başka bir çözüm olmadığını, bunun için de savaşmaktan başka bir yol olmadığını unutmayacağız. Emperyalizm halklara acının sayısız türünü yaşatırken, oluk oluk kan akıtırken, dünyayı kendi isteğine göre şekillendirirken, başka yol var diyenler beynini emperyalizmin işgalinden koruyamayanlardır. Savaşmayın, direnmeyin, ölmeyin, öldürmeyin diyenler bu savaşta halkların karşısındadırlar. Lenin, “Ya yok olacağız, ya da gidebildiğimiz kadar ileri gideceğiz” diyordu, uzlaşmayacağız. “Yok olursak, dünya proleteryasına muazzam bir deneyim bırakacağız. Kazanırsak dünyanın ilk proleter devletini kuracağız. Ama uzlaşmayacağız, teslim olmayacağız” diyordu. “İktidarı ele geçirdikten sonra, bir adım gerilemeyeceğiz, burjuvaziye taviz vermeyeceğiz” diyordu. Katillerimizle, hırsızlarla, yalancılarla, ahlaksızlarla uzlaşmayacağız! Düzene dair hiçbir şeyle uzlaşmayacağız. Bitiremediniz! Bitiremeyeceksiniz! Biz Cepheliyiz: Uzlaşmayacağız! Devrimden vazgeçmeyeceğiz!

Hayatım boyunca tek bir şeye asla tahammül edemedim: Teslim olmak.

Bize işkence edebilirsiniz. Hatta öldürebilirsiniz. Ama biz asla teslim olmayacağız!

Teslim eden teslim alanın libasında ise şiiri bir hal var, demektir.

Travesti'lerin eski hallerini anlayabildiklerini sanmıyorum. Yine de daha iyi bir benzetme ile anlatamadığım için özürlerimi yazabiliyorum; hal şu ki, teslimiyetçilerin, teslim ettikleri ile şiirsel bir münasebet içinde olmaları mümkündür, bu teslim edenlerin teslim alanlarla özdeşleşmeleri halidir. Bir başka açıdan yaklaşacak olursak, bakırcının yaptığı ibriğe tapınması halidir.

Mükemmel, dört başı mamur, bir çöküş tablosunun önündeyiz; her çöküş, dirijanları babında bir miyobi veya aymazlık halidir, bunu da tekraren müşahede edebiliyoruz. O halde Cumhuriyet'in zıddı kadroları yetiştirmeyi ve Cumhuriyet'i zıddına teslim etmeyi, teslimiyetçilerin anlamaları imkansızdır; buna 'anlaşılmazlık' teoremi' diyebiliriz.

Şimdi 'Cumhuriyet' çökmektedir; kendi zıddını, temel yıkıcılarını yaratabilmiş ve kendini, kendi devamından koruyabilmek tutuculuğuyla, kendi eliyle, zıddına teslim etmiştir.

Önce Türkoloji ve sonra Kürdolojinin doğuş ve gelişmesinde emperyalizm ve emperyalistler arasındaki çatışmanın önemli rolünü netlikle görebiliyoruz.