Makineler, emek ihtiyacını ortadan kaldırdığı ölçüde faydalı, beceri ihtiyacını ortadan kaldırdığı ölçüde zararlıdır.

Pek çok nedenle, bugün henüz 'daraltılmış' bir dünyada yaşamakta olduğumuzu düşünmeye eğilimliyim. Ve bu daraltma, gerçek anlamıyla teknolojiler tarafından gerçekleştirilmiş bulunuyor televizyon ile genel salaklaşma halinin, bilgisayar ile bir tür otizmin, iletişim kolaylıklarıyla.

Teknoloji hareketleri kesin ve acımasız yapıyor. Bununla birlikte insanları da.

İnsanlar internette bir trilyona varan cevap aramış, mesele şu: önceden bunca cevabı kimden alıyorlarmış.

1984'te doğru olan George Orwell miydi?

Maalesef toplum olarak biz sınırlarımızı zorlama çabasına hiç girmiyoruz. O yüzden de dünya çapında bir iş yapmamız çok zor oluyor. Birilerinden daha iyi olmak yerine yaptığınız şeyde çok daha iyi olmak için çalışmanız gerekir. Bunun içinde o alana uygun şekilde donanımlar sağlamalısınız. Teknolojiyi de bu amaçla kullanmak bence en ideali.

Sosyal medya dolayısıyla hiçbir şeye şaşırmaz olduk.

Bugün o kadar çok bilgi var ki, klasik eğitim olarak görece az insandan daha fazlasını paylaşmayı bekleyebileceğimiz böyle bir şey olamaz.

Kapısını tıklatarak girmemiz gereken evlere tek bir tıkla giriyoruz artık. (Sosyal medya hakkında)

Yeni bir teknoloji bazen yıktıklarından daha fazlasını yaratır, yarattıklarından daha fazlasını yıkar. Ancak bu hiçbir zaman tek yönlü olmaz.

Toplum kendi teknolojisinin bir ürünü haline geldiğinde kendi kendisini yok eder.

Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik, ancak kardeşçe yaşamayı unuttuk.

Internet ve sosyal medyanın yararları tartışılmaz biçimde olağanüstüdür. Birçok yönden yaşamak için tarihin en iyi dönemindeyiz. Ama bu teknolojilerin belki de istenmeyen yanetkileri var. Belki bunca özgürleştiren ve eğiten teknolojiler aynı zamanda insanların her şeye hakları olduğu duygusunu hiç olmadığı kadar azdırdılar.

Dünyalılar düşünmeleri gerekirken dostane kalmayı sürdürdüler.Hatta kendileri yerine düşünmeleri için bilgisayarları ürettikleri zaman tasarımda bilgelik yerine dostane olmaya önem verdiler.

İletişim araçlarımız ne kadar ayrıntılı olursa, o kadar az iletişim kurarız.

İnternet sadece sınıfların etrafında notlar geçen bir dünyadır.

Yeni teknolojinin tüm dünyaya yayılması, insanî özgürlüğü geliştirecek şekilde yürümüyor. Bunun yerine, piyasa güçlerinin, toplumsal ve siyasal denetimden kurtulmasıyla sonuçlanıyor. Dünya piyasalarına bu özgürlüğü vermekle, küreselleşme çağının, kölelik çağına geri dönüşlerden biri olarak hatırlanmasını kesinleştirmiş oluyoruz.

Herkes konuşmanın tam ortasında kafasına estiği gibi telefonu kapatıveriyordu.

Artık hiçbir şey televizyondan önceki gibi değildir.

İçinde yaşadığımız çağ, her ne kadar 'bilgi ve enformasyon çağı' olarak nitelense de özünde anti-entelektüel bir çağdır. Bu ilk bakışta bir paradoks olarak görünse de, yadsınamaz bir gerçektir.