Şiddet, elbette bizim düşüncelerimize yabancıdır.

Kapitalizm, benim gözümde solun bir yüzü, komünizm öbür yüzüdür. İnsan olan derim tükürsün ikisinin de suratına.

Siyasette sağ-sol boyutuna her zaman çok şüpheyle yaklaşmışımdır.

Eğer yasadışı bir faaliyeti varsa neden gerekli işlem yapılmıyor da, bu bahaneyle vatandaşlar rahatsız ediliyor. Çaldı, çırptı diyemedikleri insanlara Fethullahçı diyorlar, bu bölücülüktür.

Kendimi bir sosyalist ve bir tarihçi addetmekle birlikte, sosyalist tarihçi değilim ben; yani, sosyalist tarihe inanmıyorum. Tarihin siyasi mücadelede bir silah olarak kullanılmasının ters sonuçlar verdiği kanısındayım. İnsan zamanla kendi propagandasına inanmaya başlıyor, geçmişi aşırı ölçüde dramatikleştiriyor, sonuçta herhangi bir dönemde geçmiş olayların gerçek karmaşıklığını unutuyor. İnsan kendi taraf olduğu geçmişi idealize etmeye başlıyor ve bu da insanları Biz ve Onlar şeklinde bölüyor.

Sol daima halkın yanındadır ama sağ halkın ta kendisidir.

Sizi uyarıyorum, eğer Margaret Thatcher yeniden seçilecek olursa, sizi uyarıyorum acı çekeceksiniz. Çünkü yaraların iyileştirilip acıların geçirilmesi para karşılığında olacak.

Komünizm sosyalizmin azmanıdır. Komünist olmaya razı olunmadan sosyalist olunmaz!

Benim idealimdeki rejim olsa, ben de seni astırırdım. Sonra da darağacının altına oturup hüngür hüngür ağlardım!

Sosyalizm insanlar içindir, insanlar sosyalizm için değil...

Kapitalizm hakkında konuşmayanlar faşizm hakkında sussunlar.

Önümüzdeki günler bölgemizdeki ve giderek her yerdeki halklarda inanç ve ideoloji farklılıklarının öne çıkarıldığı ve siyasi hedefler için kullanıldığı zaman olacak gibi görünüyor.

Amaç insanlara yönelik olmaktan çıkar, dünya üzerindeki dengeleri değiştirmenin bir kılıfı haline dönüşürse, din artık siyasetin bir aracıdır ve herkes onu amaçlarına göre kullanır. İslamcı bir parti kurulamaz. Daha doğrusu kurulmamalıdır. Farklı siyasi tercihleri olan kişiler, hem inançlarını sürdürmek hem de ekonomik, politik amaçlarını gerçekleştirmek şansına sahip olmalıdır.

Bir sosyalistin başına gelebilecek en kötü şey, ülkesinin arkadaşı olmayan sosyalistler tarafından yönetilmesidir.

Bir ideoloji altında icra edilmeyen sınıf mücadelesi, yani siyasal pratik yoktur.

Görüyorum ki, başkumandanlık uhdenizde bulunduğu halde siyasî bir fırka kurmakla meşgul olmanız aksi tesirler yapıyor. Bunun memleket dışındaki akislerinin daha fena olacağını tahmin ederim. Bunun için sulhun akdine kadar bu gibi hareketle meşgul olmaktan sarf-ı nazar buyursanız. Bunu Ankara'da fırkayı tesis kararınızı matbuaya aksetmeden önce de rica etmiştim.

Bolşeviklik fikrinde olanları ikaz ettim. (Bolşeviklik fikrinin tekrar alevlenerek Amasya içtimasında dahi münakaşa ve kabul edildiğini fakat ikazımla tekrar milli hükümet esasına rücu edildiği görülecektir.)

İnsanların kaderini ekonomi değil, politika belirler.

Partizan, ideolojik, muhafazakar görüşlerini güçlendirmelerini istiyorlar.

Liberal ve muhafazakar Amerika'da anlamlarını yitirdiler.