Zihni gözlemleyerek, kendinin sürekli olarak dikkat çeken yıkıcı, asi çocuğu temsil ettiği ortaya çıkar.

Baskı, candan çok beyni hedef alıyor.

Egolar konusunda bir anlam karmaşası var. Elbette sanatçıların egoları yüksektir. Değerlendirilmesi gereken nokta; hangi alanda egolarının yüksek olduğudur. Sanatçıların eserleri ve eylemleri geniş kitlelere hitap eder. Her sanatçı bunu arzular da... Ama ben, yapılan işin kameralarla aşk yaşamak için araç olarak kullanılmasının, sanatçılık egosuyla ilgisi olmadığını düşünüyorum. Ve üzülerek söylüyorum; meslektaşlarım bunu yapıyor. Asli işlerini kendilerini sürekli ekranlarda görme adına sislerin arasına itiyorlar. Bu nedenle müzik sektöründe işler kötüye gidiyor.

Yeni bir iş, önce insanların zihinlerine ve YÜREKLERİNE sokulur. İnsanlar o işin gerçekleşmesi için gerekli özveriyi yapmaya ancak bundan sonra hazır hale gelir.

Yol, boşluktur. Kişi kendisini ortadan kaldırdığı zaman bir boşluk oluşur. Bir insan ‘Ben’ dediği sürece kendi yolundaki bir taştır. Kendini ortadan kaldırdığı zaman ise ‘yol’dur, ‘boşluk’tur. Herkesin aradığı ‘gerçek-kendi’dir, yani tanrı. Sahte benlik (ego) ortadan kalktığında insanın olabileceklerinin sonu yoktur.

Herkes ektiğini biçer; sonunda cennet de bir zihin halidir, cehennem de.

Eskiden bizdik. Şimdi ben olduk.

İçimde bir şeyleri kıpırdatacak durumları zihnim kaydediyor. Belirlenmiş bir zamanda masa başında çalışmak yöntemim değil.

Ben, tek bir şey olarak kalacağım, sadece tek bir şey olarak; o da bir palyaço. O, beni herhangi politikacıdan daha yükseğe ulaştıran bir uçak.

Diğer “sol” partilere bakın. Başkanlar birer derebeyi gibi “küçük aşiretlerin” başında olmayı, posterlere, otobüslere resimlerini bastırmayı marifet sanıyor . Hayatta kendi gücüyle başaramadığı bir şöhrete sahip olmaktan, partinin sırtına binerek egosunu tatmin etmekten başka bir derdi yok.

Mükemmel bir insanın zihni ayna gibidir. Hiçbir şeyi kavramaz ve hiçbir şeyi ummaz. Yansıtır ama yakalamaz. Böylece mükemmel insan hayatın içinde hiçbir çaba harcamadan hareket eder.

Bir kişinin başına gelebilecek en büyük trajedi, zihninin körelmesidir.

Olabilecek her şeyle akın ve zihninizin özgür olmasına izin verin.

Kusursuz insan zihnini ayna olarak kullanır.

Sakin bir zihne bütün evren teslim olur.

İnsan sormadan edemiyor: İyi de, mademki, sömürgeci Batılıların bütün değerlerini, yaşama biçimlerini, iyice içini boşaltarak tepe tepe tükettiğimiz kültürlerini benimseyecek idiysek biz o İstiklal Savaşı’nı niçin ve kime karşı verdik peki?

En zor hapishane, insanın kafasında yarattığı hapishanedir ve ilk fırsatta yıkılmalıdır, hayatı daha iyi kavrayabilmek için.

Asıl hapishane insanın kafasında yarattığı hapishanedir. Hayatı sınırlayan hapishane odur ki, ilk fırsatta yıkılmalıdır. Dünyayı daha iyi kavrayabilmek için.

İnsanın çocuklarıyla övünmesi kendisiyle övünmesi demektir.

Kuşağımın en büyük keşfi, insanların içsel zihinsel durumlarını değiştirerek yaşamlarının dışsal yönlerini değiştirebilmeleridir.