Benim şarkılarımın kalorisi yüksektir ama kolestrol yapmaz. Şarkı yapmak, bestelemek zor iştir.

Sadece müzik yapıyorum, ne için olduğunu düşünmüyorum bile ve bu bana oyun için fikir veriyor. Bu bana belirli bir senaryoyu veya ortamı düşündürecek ve sonra onu gerçekten müzik aracılığıyla hayal edip oyuna aktarıyorum. Aslında gelişmenin en sevdiğim yolu bu.

Dickens ve Dostoevsky ve Woody Guthrie ‘nin anlattığı öyküler benim söyleyebileceğimden çok daha iyi oldukları için aklıma yerleştirmeye karar verdim.

Sezen Hanım ishal olmuş ama ne yazık ki Sezen Hanım'dan çıkanların hepsi beste olmuş. (2007)

Müzisyenlerin rekabeti, müzisyen olmayan sanatçıların rekabetinden çok daha asil ve yapıcı. Müzisyen olmayan bir sürü şarkıcının yaptığından daha iyi işler yapıyoruz.

Genellikle bestecinin bestesi, şarkıcının sözle sarf ettiği melodiden ibaret oluyor. Geri kalan bütün müzik ‘aranjman’ dediğimiz şey oluyor ve onların hepsi bir bütün olarak tınlıyor. O yüzden matematik değil ben daha çok duygulara önem veririm.

Ben şarkıları söylerken aslında şarkılar beni söylüyor.

Sanatçı doğuluyor, sanatçı olunmuyor.

Sırf insanlar intihar etmesin diye çöpe attığım bestelerim var.

Çelikten bir istem vermiş bana Tanrım Yatarım yalın tonlardan güzel ezgiler

Alnında ışığı taşıyan insandır sanatçı.

Bazı şeyler bir bölüm olarak kalmaya devam eder, sadece şarkı sözleri ve melodiler veya bir dizi veya sadece bir tümce kalır.

En özgür olduğum, en kendim olduğum, en mutlu olduğum yer sahne. Bunun için doğmuşum.

Müzik, önce kanıma değil, mideme girdi. Nasıl girmesin, her akşam saat beşte sütümün yanında notalardan yapılmış kurabiyelerden bulurdum.

İmajım elimdeki kemanım.

Yazarların, ressamların veya film yapımcılarının bir şey söyleme amacıyla bir yapıt meydana getirdiklerini düşünmüyorum. Onların hissettikleri bir şey var ve sanatı seviyorlar; kelimeleri, boyanın kokusunu, veya selüloidi veya fotoğrafları ya da oyuncularla çalışmayı. Hiçbir gerçek sanatçının, kendisi öyle düşünse de, hissetmediği bir şeyi yaratabileceğini düşünmüyorum.

Uyuşturucunun aslında sanatçıdan daha çok izleyiciye faydası olduğuna inanıyorum. Evrenle bir olma hayali, çevredeki objelere anlam vermek, huzurun ve rahatlığın hakim olduğu ortam, bir sanatçı için ideal durum değildir. Uyuşturucu mücadeleyi, muhalefeti ve fikir ayrılığını kuvvetlendiren yaratıcı kişilikleri durgunlaştırır. Sanatçı yaptığı işi aşmaya çalışmalı, kendisiyle bilinçaltı arasına herhangi bir şeyin etki etmesini engellemeli. Beni LSD karşıtı yapan şeylerden birisi de, LSD kullandığını bildiğim kişilerin hepsinin gerçekten ilginç ve insanı harekete geçiren şeylerle, uyuşturucunun sebep olduğu evrensel mutluluk arasındaki farkı ayırt edemeyecek kadar aciz olmasıdır. Tamamen yeteneklerini kaybetmiş ve hayatın insanı en çok mutlu eden yanlarıyla bağlarını kesmiş gibi görünüyorlar. Belki de her şey güzel olduğunda, hiçbir şey güzel değildir.

Her karikatürcü çizgisine neyin gidip neyin gitmeyeceğini herkesten çok iyi bilir. Çünkü, kâğıt ve kalemle o baş başadır. Kâğıt kalemle o savaşır.

...Doğrusu ben de farkındayım; lâkin nağmelerin başka bir şekle ifrağı mümkün olmamıştı. Yoksa usûl ve kaideye aykırı olduğu malûmdur. Bununla beraber ihtarınız mucibi memnuniyet olmuştur; ne ise devam ediniz, der...

Yazmak için gecenin ortasında uyandığınız hiçbir şeyi değiştirmek zorunda kalmazsınız.