Güç ancak ölüleri korur.

Şiirden önce aşk vardı, şiirden sonra ölüm var.

Ölümlerimiz, hayatlarımızı aydınlatır.Ölümlerimiz anlamdan yoksunsa hayatlarımız da yoksun demektir.Herkes aradığı ölümü ölür; kendisi için hazırladığı ölümü.

Ne de olsa hepimiz ölümden sonraki pişmanlığın bir anlamı olmadığını biliyoruz.

Herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz.

Herkes dedi, merak içinde, Ölümden sonra hayat var mı diye, Boşuna düşünürler, Sanki hayat varmış gibi ölümden önce.

Asıl trajedi insanın ölümü değil, "diye düşündü." Nasıl yaşadığı.

Ölmeden önce yiğitliğin ne denli boş olduğunu öğrenmeyen kahraman olmaz.

Tesadüf eseri geldik dünyaya, bu sırrı çözebilmek büyük mesele. Gözle görmek hüner değildir, kalple görebilmek asıl mesele. Kulaklarla duymak mühim değildir, ruhen duyabilmek büyük mesele. Ölümden öteye başka yol var mı? Onu bilebilmek asıl mesele.

Ölümden önce hayat var mı?

Yaşadığım hayatın hayat olmadığını, öleceğimi öğrendiğim gün anladım.

Ölüm yaşarken bir şey yapmamış olanlar için bir sondur, ama şehit içinse sonsuzluğa giden yolda atılan ilk adımdır.

Hayat bir işinize yaramadıysa, boşu boşuna geçtiyse, onu yitirmekten ne korkuyorsunuz? Daha yaşayıp da ne yapacaksınız?

Sana büyük bir sır söyleyeceğim kapat kapıları ölmek daha kolaydır sevmekten bundandır işte benim yaşamaya katlanmam. Sevgilim.

Faydasız bir hayat erken bir ölümdür.

Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir şekilde ölmek istemesidir; Olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.

Dünya bir tezgahtır. Tezgahın hangi tarafında hayat olduğuysa ancak ölünce anlaşılır.

Faydasız bir hayat erken bir ölümdür.

Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.

Özgür bir insanın, ölümden daha az düşündüğü bir şey yoktur; bilgelik ise, ölüme değil yaşama kafa yormaktır.