Bozanlar bozuluyorlar. İslamlaştıranlar, İslam öncesi döneme koşuyorlar.

Efkar-ı umumiye; Umumun fikirleri olarak da isimlendirebileceğimiz bu şey, toplum hayatının devamı uğruna kimin nelere tahammül edeceği bilgisidir.

Dünyanın şu kadar milyar insanının hepsi orta halli hayatı kabul edebilselerdi çukurun dibinde kimse kalmazdı.

Özgürlük, kimseden bir şey istemek zorunda kalmamaktır.

Senin hayatın, başkalarının hayatını iyi hale getirerek daha iyi hale gelecektir.

Ömrünüz gününüz, yenilmekle, yitirmekle. Yetinmekle Açıkçası kazıklanmakla geçiyor.

Hayatı bu kılığa sokmak, insanlara da tanrılara da yakışmaz.

Sefalet asla bitmeyen bir eşleşmedir.

Yaşamım içimdeki ham duyguları sıralanmış sözcüklere, işlenmiş düşüncelere döndürmekle geçti.

Hayat olayları bir yöne doğru akıtırsa insanları da o yöne doğru döndürmeye başlar.

Susuz birer hiçiz, diye düşündü yolcu. Bir imparator bile sudan mahrum kalınca toza dönüşür. Gerçek hükümran sudur, bizler de onun köleleri.

İnsanın bu dünyada yalnızlık ya da bayağılıktan birisini seçmekten başka şansı yoktur.

İhtiyaç, alt sınıfların sürekli belası, üst sınıfların can sıkıntısıdır.

Her şey değişir. Hiçbir şey eskisi gibi kalamaz.

Eteğini indirmek istediğin için hayat fahişe sana göre.

Herkes ama herkes hayatını bir şeyler satarak kazanır.

Bu toprakların, her ülkeden çok, kendi aydınlarına gereksinimi vardı.

Bir ömür boyu iyi bir öğretmen bazen suçluyu sağlam bir vatandaşa dönüştürebilir.

Bu dünyada sıkıcı, beyler!

Yurdumda otuz milyon insanın belki de yirmi milyonundan çoğu benimkine çok benzer olayları yaşamıştır, daha da yaşamaktadır. Dahası çok daha ağır, kötü koşullar içinde yetişen de pek çoktur.