Tanrı Yahudileri lanetledi, bu nedenle bir ülkeyi hak etmiyorlar.

İsrail su kaynaklarımızı imha etti

İsrail'e sınırımız olsa çoktan girmiştik.

İsrail'e sınırımız olsa çoktan girmiştik.

Bir defa süratle İsrail’in ateşi kesmesi lazım. Diyor ki havan topu attılar, roket attılar. Peki kaç tane İsrailli öldü, var mı? Hayır.

Yahudiliğin Filistin'e yerleşmesinde 'Mikve İsrael' çok çok önemlidir. 'Mikve' İspanyolca'da, 'umut' demektir, İbrani 'Tikve İsrael' diyorlar; o zamanki Osmanlı memaliki ve bugünkü İsrael'de kurulan tarım okulu ve çiftliğidir. Benzeri Aydın'da da kurulmuştur. Hepsi, Hamid zamanındadır. İstememiştir, ancak kapıları açmıştır. Kuşkusuz Sultan Hamid, ürkmüştür, sonra önlemeye çalıştı. Ama atı alan Üsküdar'ı geçmişti.

Yaşıyor, yani savaşıyor olmak her ne kadar insanın ilk, tek ve âsli çabası olarak kalsa da insanlar kendilerini ister istemez buldukları bu çatışmanın kendilerince doğrulanır bir mahiyet kazanmasını arzu ederler. Zaten yapmak zorunda oldukları işi, itile kakıla değil, gönüllüce yapmak isterler. O yüzden yürüdükleri, ama rotası belli olmayan yolda karşılaştıkları her işaret, her bellilik onlara güven verir. Doğru yolda gittikleri telaşına kendilerini o kadar şiddetle kaptırmışlardır ki kuşatıldıkları anlam çemberinden işlerine gelen her adlandırmayı, her tanımı üzerinde fazla düşünmeksizin benimseyiverirler. Çünkü savaş sürmektedir ve ellerine geçirdikleri her silâhı veya kalkanı kullanmada biraz tereddüt gösterecek olurlarsa öldürücü bir darbe yemekten korkarlar.

Bütün insanlığı karartan savaşlar mülkiyet yüzündendir.

(Müslümanların aksine) diğer dini grupların evrensel bir misyonu yoktu ve kutsal savaş onlar için sadece savunma amaçlı bir görev değildi... Onlardan sadece dinlerini kendi halkları arasında kurmaları gerekiyor. Bu nedenle, Musa ve Yeşu'dan sonra İsrailliler, yaklaşık dört yüz yıl boyunca kraliyet otoritesine ilgisiz kaldılar. Tek dertleri dinlerini kurmaktı... İsrailliler, Musa aracılığıyla kendilerine anlatıldığı gibi, Tanrı'nın Kudüs'te ve çevresinde kendilerine miras olarak verdiği topraklardan Kenanlıları mülksüzleştirdiler. Filistliler, Kenanlılar, Ermeniler, Edomlular, Ammonlular ve Moavlılar onlara karşı savaştı. Bu süre zarfında siyasi liderlik, aralarındaki yaşlılara emanet edildi. İsrailliler yaklaşık dört yüz yıl bu durumda kaldılar. Herhangi bir kraliyet gücüne sahip değillerdi ve yabancı ulusların saldırıları tarafından taciz edildiler. Bu nedenle, peygamberlerinden biri olan Samuel aracılığıyla Tanrı'dan kendilerine kral yapmalarına izin vermesini istediler. Böylece Saul onların kralı oldu. Yabancı ulusları yendi ve Filistliler'in hükümdarı Golyat'ı öldürdü. Saul'dan sonra Davud kral oldu ve sonra Süleyman oldu. Krallığı gelişti ve Hicaz ülkesinin sınırlarına ve daha sonra Yemen sınırlarına ve Bizans topraklarının sınırlarına kadar yayıldı. Süleyman'dan sonra kabileler iki hanedanlığa bölündü. Hanedanlıklardan biri, başkenti Samiriye (Sabastiyah) olan Nablus bölgesindeki on kabilenin, diğeri ise Kudüs'teki Yahuda ve Benyamin oğullarınınkiydi. Kraliyet otoriteleri kesintisiz bin yıllık bir süreye sahipti.

1973'teki Yom Kippur Savaşı'na kadar İsrail'in hayatı için savaşmaktan başka şansı yoktu. Bize beş kere saldırıldı, ufacık bir toprak parçası üzerinde düşmanlarımızdan az silah ve adamla savaşırken hayatta kalmak ana amacımızdı.

Savaşlar bize, düşmanlarımızı sevmeyi değil, müttefiklerimizden nefret etmeyi öğretir.

Hizbullah'ın savaşçıları Lübnan topraklarını İsrail ordusuna karşı savunmada ve İsrail ordusunu geri püskürtmede başarıyla savaştı, ancak sorulması gereken soru neden yana olduklarıdır: güçlü merkezi bir yönetime sahip bir Lübnan mı istiyorlar, yoksa başka bir şey mi?

İsrail, Lübnan'ın normal ve bağımsız bir ülke haline gelmesi için yardımcı olacak. Bu iyimser seçenek. Diğer seçenek ise: Eğer bir değişiklik olmazsa yeniden saldırırız.

Filistin davasının haklılığı konusunda uluslararası bir fikir birliği bulunuyor. Bu fikir birliğine rağmen uluslararası toplum, İsrail'in uzlaşmaz ve inatçı tavrı, Filistin ve Arap topraklarındaki devam eden işgal, Gazze Şeridi'ne boğucu ablukanın dayatılması ve yerleşim birimleri politikasının sürekli genişlemesi karşısında aciz kalıyor ve mücadele için etkin herhangi bir adım atmıyor. Bunlar, uluslararası meşru kararların ve uluslararası toplumun mutabık kaldığı iki devletli çözümün açık şekilde ihlalidir.

bu gözler, bu kitaplar, bu eller kalana kadar, bir de bu soluk, bendeki bu soluk... haykıracağım dünyanın suratına özgür insanlar adına savaşı

Kültürler arasındaki savaşlarda, kaybeden kültürdür.

Batılı devletler, Gazze'deki katliam karşısında Filistinliler Müslüman olduğu için, İsrailliler Yahudi olduğu için ve kendileri Hıristiyan olduğu için sessiz kalmıyor. Devlet oldukları için sessiz kalıyorlar. Mesele kimsenin diniyle alakalı değil.

Tüm savaşlar nüfus baskısından kaynaklanır.

Zulm ile abat olunmaz. Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.

Bugün, Filistin terörizmine karşı çıkan İsrail, kendi devletinin kurulmasını da bombalar ve suikastler yoluyla uyguladıkları terör eylemlerine borçlu olduğunu unutmuşa benziyor.