Güzel bir gülü, güzel bir geceyi, güzel bir dostu herkes ister. Önemli olan gülü dikeniyle, geceyi gizemiyle, dostu tüm derdiyle sevebilmektir.

Zira barış, insanlar köşe minderlerinde yayılıp nefes alıp vermeyi dahi büyük gayretten bilsin diye değil, kâinatı anlayıp beşeri medeniyeti kâinatın özüne yakıştırmak için. Yok böyle olmayacaksa, harbi bile barışa tercih ederim.

Kavgayı bir yaprağın üzerine yazmak isterdim; sonbahar gelsin, yaprak dökülsün diye. Öfkeyi bir bulutun üzerine yazmak isterdim; yağmur yağsın, bulut yok olsun diye. Nefreti karların üzerine yazmak isterdim; güneş açsın, karlar erisin diye. Ve dostluğu ve sevgiyi yeni doğmuş tüm bebeklerin yüreğine yazmak isterdim; onlarla birlikte büyüsün, bütün dünyayı sarsın diye.

Yanıtları aramak için yıldızlara bakabilirsin, Tanrıyı veya uzak gezegenlerde yaşamı aramak için, Ondan sonra bile inancını sürdür, Herbirimiz labirentin haritasını içimizde bulunduruyoruz, Ve cennet (mutluluk) burada yer yüzünde, Can bizleriz, Ortak vicdan. Acıyı ve ızdırabı biz yarattık, Ve bu dünyanın güzelliğini, Cennet (mutluluk) burada yeryüzünde, Bizim insanlığa olan inancımızda, Bizim bakışımız dünyaya ait olan için; Barışa, sevgiye ve anlamaya dair sarsılmaz inanışımız adına.

Barış içerisinde yaşayacağız, herkes barışı kollayacak. Ateşe benzinle değil, suyla gidecek anlayışa sahip olacağız. Ben hala bu düşüncede olanların, Vahabileşmemişlerin çoğunlukta olduklarını düşünüyorum.

Bizler muhabbet fedaileriyiz, husûmete vaktimiz yoktur.

Birbirinizi anlamak için birbiriniz gibi görünmelisin ama birbirinizi sevmek için biraz farklı olmak zorundasınız.

Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez. Hiçbir şey yapamayan, hiçbir şeyden anlamaz. Hiçbir şeyden anlamayan insan değersizdir. Oysa anlayan biri, Hem sever, hem fark eder, hem de görür.

Bir şeyde ne kadar çok bilgi varsa, o kadar büyük sevgi vardır.

Anlayan biri, Hem sever, hem fark eder, hem de görür.

Dünya baş döndürücü bir değişim içinde. Yirmi birinci yüzyılı barışla, sevgiyle, hümanist değerlerle kucaklamak istiyor. Hep beraber el ele barışı sağlama gücümüz var.

Şiddeti ortadan kaldır ve tüm ayrımcılık düşüncelerini serbest bırakarak sevmeyi unutma.

Bizi öldüren şeyin birbirimizi suçlamak olduğunu gördüğümüzde, bizi öldüren şeyin farklı görüşler değil, bu görüşleri hoş görememek olduğunu gördüğümüzde birbirimizi suçlamayı bırakacağız.

Kılıcı eline aldın mı, barıştan konuşma hakkını kaybedersin! Barış ve sevgi adamı eline asla kılıç almaz!

Anne, anne, Çok fazla var senin ağladığın gibi, Kardeşim, kardeşim, kardeşim, Çok var uzaklarda senin gibi ölen, Biliyorsun, bir yol bulmak zorundayız, Bugün buraya biraz sevgi getirmek için

Bir diğerimiz için daha fazla ışığa ihtiyacımız var. Işık algılamayı yaratır, algılama sevgiyi yaratır.

Bir gün hepimizin gülerek ve konuşarak, severek ve anlayarak, geçmişe değil geleceğe bakarak, hep birlikte gerçek bir aile olabileceğimize yönelik hayalimden asla vaz geçmeyeceğim.

Yıllarca sevgi üzerine şarkılar yazdık. Savaşlara karşı şarkılar söyledim. Ama bugün şarkı ile savaşın, tankın ve tüfeğin önüne geçilemeyeceğine inanıyorum.

Bana ettiğin her küfrün Aslında sevgi sözcüklerinden olduğunu bilmesem, sen de ölürdün.

Ben o sakladığın gözyaşını gördüğüm için seni anlıyorum.