Bir insan bir insanı ya üç dakikada tanır, ya hiç dakikada.

Şiddet algılaması güç olanlar içindir, bağırmanın işitmeyenler için olması gibi.

Nesne özneyi bozandır.

Kafanda resmini çekemezsen, insanı soluk gibi içine çekmek zorunda kalırsın.

Kimliğimiz, kendimizi algılama ile toplumun algılaması arasındaki uzlaşma çabalarının tümüdür.

İnsan gün içinde kısa süreli gerilemeler yaşar, benlik rezervini güçlendirmek, yalnızlık potansiyelini arttırmak ve kendi büyüsüne inanmak için gereklidir bu.

Cildindeki elektriği içsel bir güçle değiştirebilirsen başkasıyla eş duyum yapma yetini de arttırmış olursun, derisi insanın çünkü en az kendisi, en fazla başkası olan yeridir.

Bir ilişkinin anahtarı göz göze temastır.

Ego’nun, dış dünyanın doğrudan etkisi ile modifiye edilmiş id’in [en ilkel benliğin] bir parçası olduğunu görmek kolaydır.

Dilini bilmediğim ülkelerin radyolarını dinliyorum. Müzikler bazen iyi oluyor, bazen çok iyi, bazen boktan. Başka bir yedeymişim gibi, ama neredeymişim gibi. Aralardaki konuşmaları seviyorum, hiçbir şey anlamamayı ama anlar gibi olmayı... Üç dakika geçiyor, gerçekten benim kafamda anlaşılmış bir metin oluyor, sanki. Muhtemelen gerçeğinden uzak, ama çok uzak da değil.

Ben o dili anlamadıkça, "anlam" diye bir şey yoktur.

Çocukken gördüklerimizi ve hissettiklerimizi kendimizden ayırt etmek şimdiki gibi alışkanlık haline gelmemişti henüz. Sanki tümü tek bir kütle meydana getiriyor gibiyidi.

Önem verdiğimiz, kendimizden ötekilere ve ortamımıza uzanan ilişki uçları değil, her seferinde farklı bir bakış açısından -ötekilerden bize doğru, ya da ortamımızın çeperlerinden bizim yerimize doğru- uzanan ilişki uçlarının oluşturduğu konumumuzdur.

Kadınlar sessiz erkekleri sever. Onların kendilerini dinlediklerini sanırlar.

Her söz, ancak o sözü dinlemekte olan insanın algıladığı kadar bir anlam taşıyabilir.

Hepimiz dünyayı gerçekte olduğu gibi değil, kendi ön yargılı algılarımız ile gözlemleriz. Dolayısıyla, gerçekten bilebileceğimiz tek şey kendimiziz.

Harika, Matematik, Delilik, Şüphe, Cesaret Delilikte dünyanın en önemli insanı olduğumu düşündüm.

İnsan sadece anladığını duyar.

Bir kişi yalnızca anladığı şeyi duyar.

Başkalarının zihninde yatan bizim en gerçek ve en derin benliğimizdir.