Gerçekler her zaman sansasyoneldir.

Sanat, gerçekleri tanımamıza yardımcı olan bir yalandır.

Gerçek inkar edilemeyecek kadar ortada olduğunda ise "tesadüf" olağan cevaptır.

Atticus, bana sıfatları kaldırırsan geriye gerçekler kalır demişti.

Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak.

İnsanlar Müslümanlıktan önce somut bir puta taparlardı, çağımızda ise hayali bir puta tapıyorlar. Belki bir gün Hak kendisini gösterirde Hak olarak ona taparlar.

Kendi fikirleriniz olabilir. Ama kendi “gerçekleriniz“ olamaz. Gerçekleri sadece ve sadece “ bilim “ belirler.

Din gerçek şeyleri bomboş gören bir uyurgezer gibidir.

Bizi sıkıntıya düşüren bilmediklerimiz değil, doğru zannettiğimiz şeylerdir.

Bütün dünya bana katil diyor ve tek yaptığım çocuklara gerçekleri göstermek.

Soruşturma ile sadece hata ve gerçek olmayan şey küçülür.

Kimin haklı olduğu değil, doğru olan, önemli olan budur.

Gerçekleri al yoksa gerçekler seni yakalar.

Saçmalıklar yeterince sık tekrarlandığında, kulağa gerçek gibi gelmeye başlar.

Gerçeğin yalan, yalanın da gerçek gibi göründüğü bir dönemeçteyiz şimdi.

Hayattan uzaklaştığımız ölçüde gerçeğe yaklaşırız.

Gerçek daima en güçlü argümandır.

Kitleler asla gerçeğin peşinde koşmamıştır.

Gerçeği aramayı reddetmenin en kolay mantığı, gerçeğin var olduğunu inkar etmektir.

Gerçek, gecikmeyi sevmez.