Geçmişe dönüşü savunurken ileriye gitmemiz mümkündür. Geçmişi yeni baştan inşayı hedefleyen bir programın (başarıya ulaştığı takdirde) varış noktası ise geçmişin tekrarı olamaz.

Türk hiç geriye gitmez, Türk irtica'ı bilmez, Lâkin büyük kalbinden altun devri silmez!

Arkamıza dönüp baktığımızda gördüğümüz tüm bu iyiye gidişe rağmen hangi mantıkla bundan sonraki gidişin kötüye olacağını öngörüyoruz?

Geçmişe saplanan, geleceğe adım atamaz.

Geleceğin en iyi habercisi geçmiştir.

Ne yaparsanız yapın, geçmişin bir deli gömleği olmasına izin vermeyin!

Ütopya içermeyen bir dünya haritasına bakmaya bile değmez.

Geleceğe bakmak istiyorsanız tarihe bakmalısınız.

Geçmişin arabalarıyla hiçbir yere gidemezsiniz.

Değişim hayatın kanunudur. Yalnızca geçmişe ya da şimdiye bakanların geleceği kaçıracağı kesindir.

Geçmişe bakmak, ancak geleceğe hizmet ediyorsa anlamlıdır.

Eski zaferlerden çok bahsediliyorsa, artık yeni zafer ümitleri kalmamış demektir.

Politikada hata yapmamak için hep ileriye bakılmalıdır, geriye değil.

Üç bin yılın hesabını görmeyen karanlıkta yolunu bulamaz, körü körüne yaşar ancak!

Geleceğin geçmişin insanları tarafından inşa edilmesini dileyebileceğimiz belirli anlar vardır.

Bir kere olmuş olan her zaman için mümkündür.

Bilge insan, geçmişin neslinden gelmesine rağmen, geleceğin ebeveyni olduğunu hatırlamalıdır.

Geçmişe sadece bizi geleceğe doğru ilerlememizi sağlayacak kadar bakıyoruz ve bize elini uzatanlara elimizi uzatmaya açığız.

Büyük sıçrayışı gerçekIeştirmek isteyen, birkaç adım geriye gitmek zorundadır. Bugün yarına dünIe besIenerek yoI aIır.

Geçmiş geleceğe ışık tutmuyorsa, akıl karanlıklar içinde yürümeye başlamış demektir.