Aklı olan kimse nefsine demelidir ki: Benim sermayem, yalnız ömrümdür. Başka bir şeyim yoktur. Bu sermaye, o kadar kıymetlidir ki her çıkan nefes hiçbir şeyle tekrar ele geçmez ve nefesler sayılıdır, azalmaktadır. O halde bu günü elden kaçırmamak bunu saadete kavuşmak için kullanmamaktan daha büyük ziyan olur mu? Yarın ölecekmiş gibi bütün âzâlarını haramdan koru.

Kabre azıksız giren, vapursuz denize çıkmış gibidir.

Kendine kabir değil, kendini kabre hazırla.

Dört şeyi dört yere bırakın: Uyumayı kabre, rahatı sırat köprüsüne, övünmeyi mizana, arzu ve istekleri cennete.

Hak yolunda yuvarlanan, merdane ölür.

Ölümü sevgili gibi kucaklayan ve şehitliği susayan insanlara, esaret teklif etmek çok boş ve gülünçtür...

Hak yolunda yuvarlanan, merdane ölür.

Şehadete güle güle giden insanlara karşı ölüm;ancak bir su tabancası kadar tehdit unsuru olabilir.

Nefsinin kıymetini bilene, dünya hakir görünür.

Korku kimseyi ölümden kurtarmaz.

Cesaretin ölçüsü ölmek değil, yaşamaktır.

Ölmek bir şey değil, yaşamamak korkunç.

Herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz.

Ölümle burun buruna gelince, korkak insanlar bile çok kez aslan kesilirler.

Ne savaşta ne de hukukta bir adamın ölümden kaçmak için her yolu kullanmaması gerekir. Eğer bir adam savaşta silahlarını atar ve peşindekilerin önünde diz çökerse bu şekilde ölümden kaçabilir herhangi bir şeyi söylemeyi veya yapmayı kabul etmesi halinde de ölümden kaçabilir. Zor olan, dostlarım, ölümden kaçınmak değil haksızlıktan kaçınmaktır; çünkü o (haksızlık) ölümden daha hızlı koşar.

İkinci Kurtuluş Savaşının ilk kurşunlanan devrimcilerinden sonra bizler de düşebiliriz, bunu korku değil varacağımız şerefli bir nokta olarak kabul ediyoruz.

Hayata korkusuzca bakanlar, ölümden de korkmazlar.

Herkes ölür ama yalnızca bazıları gerçekten yaşar.

Yaşamım boyunca hiçbir şeyden korkmadım. Mücahit gibi yaşadım ve ölümü her zaman bekledim.

Yaşamım boyunca hiçbir şeyden korkmadım. Mücahit gibi yaşadım ve ölümü her zaman bekledim.