Modern karı-koca ailesi, açık ya da gizli, kadının evcil köleliği üzerine kurulmuştur.

Ben eş demem. Eş yoktur, eşitlik yoktur. Ben karımla, çocuğumla eşit değilim. Eşim değil, zevcem olur. Karı da kurumsallığı anlatmak için kullanılır.

Ilımlı bir şekilde düşünmek, yazmak veya konuşmak istemiyorum... Evi yanan bir adama sakince alarm çalmasını söyleyin; yağmacıların elinden hanımını sakin bir şekilde kurtarmasını söyleyin; anneye bebeğini yangının içinden sakin sakin çıkarmasını söyleyin; ama böyle bir durumda bana ılımlı ol demeyin..!

Erkeğin sözü geçiyor gibi gözükse de evin hakimi kadındır. Kadın vefadır, duygudur.

Zamanında evleniniz. Hangi meslekte olursanız olun, zamanında evleniniz.

Bir erkek yalnızca bir erkektir. Ama bir oğul? Bak, işte o apayrı bir konu.

Ey analar babalar! Önceliğimiz onların mutluluğu olmalıdır. Yaşadıkları hayat onların hayatıdır. Çocuklarınız ne sizin malınızdır ne de size aittir. Çocuklarınızın ışığını söndürmek yerine bırakın o ışıkla aydınlatsınlar yüreklerimizi.

Evlilik hayatında iyi bir kadın, iyi bir kocadan fazla takdire layıktır.

Kölelik olduğu yerde, Özgürlük olamaz; ve Özgürlük olduğu yerde Kölelik olamaz.

Eğer herşeye rağmen ailede huzur sağlanamıyor ise, huzursuzluk kaynağı evlilikleri zorla sürdürmeyin. Hem taraflar hem çocuklar icin en hayırlısı, devamlı “dırdırla“ geçen günleri zamanında noktalamayı bilmektir.

Anne ve babalarınız adilse onlara saygı duyun, değilse onlara sabırlı olun.

Her çalışan kadın, gözü doymamış erkek demektir. Çalışan kadın ya evlenmeyi erteleyerek erkeklerin evlilik sürecini baltalıyor ya da evli olduğu halde çalıştığı için yorgunluğu ve vakit darlığı nedeniyle erkeği ile ilişkisinde kadınlığı arızalıdır. Kadınlığı arızalı olduğu için erkeğin gözü açtır. O evinde erkeğini eksik bırakıyor erkeği de iş yerinde bir başka kadına tasallut oluyor. Böyle fuhuş değil ama fuhuşa hazırlık yapan sürece destek oluyor. Ayrıca çalışan kadın doğurmayan ya da az doğuran kadın demektir. Yani benim ümmetim zarar gördü.

…Yani Müslüman insanlar eğer, 7 yaşında 10 yaşında küçücük çocuklarını zifaf odalarına koyuyorlarsa, alimler ve devlet erbabı önce, anaların ve babaların şefkat ve merhametlerinin nereye gittiğini araştıran bir kanun çıkarsınlar o zaman. Kendi doğurduğu çocuğu insan kurda yem eder de, 8 yaşında zifaf odasına nasıl koyar?!… Bunlar baba mı? Bunlar ana mı? ‘Bunların hepsi müşahede altına alınsın, zindanlara alınsın’ diye bir teklife de sıcak bakarız. Bu kadar evladına merhametsiz olan, evladının üzerinden servet kurmaya çalışan bir insanı da, nasıl Müslüman olarak, sen Müslümanların camisine geliyorsun diye tenkit ederiz herhalde.

Hanımınız, sizin anne babanıza saygı göstermeli ama onlara hizmet etmesi gereken o değil, sizsiniz.

Kızlarınızla konuşun. Oğullarınızla oynayın. Onların en iyi arkadaşı herkesten çok siz olmalısınız. Bu toplum, çok fazla kötü arkadaş sunuyor. Onlar bu tür arkadaşlıklar edinmeden önce, en iyi arkadaşlığı sizde bulmaları gerekiyor.

Aşk bir acı kaynağı, aşksız cinsel haz birkaç dakikalık bir zevk; evlilik hepsinden beter; baba olmanın gururu bir sürü musibeti beraberinde getiriyor, bir evi yönetmek hancılık gibi bir şey.

Hiçbir şeyden pişman değilim. Bugün olsa yine kaçardım, yine vatanıma gelirdim. Hayatımda pişmanlık duyduğum çok önemli bir şey hatırlamıyorum. Haa, keşke erkenden evlenseydim diyebilirim. Çünkü annem çok baskı yaptı bana 'evlen' diye...

Sadece sevin, bu gerçekten her şeyin başı. Sadece mutlu olup istendiğini anlayacaktır. Yatılı okula ya da başka bir yere göndermeyeceğim onu. O her zaman bizimle olacak.

Tek istediğim onun mutlu büyümesi. Ana konu bu.

Ana-baba iyi terbiye almışlarsa çocuklar da terbiyeli olur.