Biz muhafazakâr liberal partiyiz. Türkiye'de otoriter rejime dönülemez. Serbest piyasa ekonomisi de ancak demokrasi içinde mümkündür. Biz çağdaş Atatürkçüyüz. Aşırı dinci ve faşist çevrelerin bir yere varmaları mümkün değil. Bu düşüncede olanlar için Türkiye'de artık siyasi hayat şansı kalmadı.

Devlet, mabut veya baba değildir. Devlet bir istihdam kapısı da değildir. Aslolan devletin zenginliği sonucu milletin zenginliği değil, milletin zenginliği sonucu devletin zengin olmasıdır.

1983 yılında yapılan seçimler, Anavatan Partisi ile birlikte, benim vaktiyle, tâ 1979'da ileri sürdüğüm bazı fikirleri de bir nevi iktidara getirmiş oldu, ki o zamana göre aykırı denilecek kadar değişik ve farklı fikirlerdi bunlar; serbest pazar sistemi ve ferdin önceliğine dayanan bir ilkeler bütünü. Ferdin devletten daha önemli ve öncelikli olduğu, hatta bir anlamda imtiyazlı olduğu, serbest pazar mekanizmasının işlerlik kazandığı bir sistem.

Vergi ne kadar azsa, ülke o kadar zengindir.

Osmanlı iktisadi hayatı ekonomik serbestlik üzerine inşa edilmiştir.

Osmanlı devleti, pazarı devreden çıkaracak derecede pazara hiçbir zaman müdahale etmemiştir.

Ekonomik hayatı bir futbol maçına benzetiyorum. Hakem nasıl oyuna katılmazsa, devletin de ekonomik faaliyetler meydanında yeri yoktur. Güzel bir futbol maçında dikkati çeken nokta, oyun kurallarının alanda hakim olmasıdır.

Rekabetin serbestçe işlemesine imkan verilmelidir. Hiçbir kuvvet serbestliğe engel olmamalıdır. Tersine, serbestlik ve hürriyet, topluluğun nihai gayesi ve yüksek değeri olmalıdır. Ekonomik teşebbüslerde serbestliğin, ancak politik hürriyetin mevcut olduğu oranda mümkün olabileceğine inanmış bulunuyorum.

Tüketicilerin çıkarlarının ve değer yargılarının toplumun yararı için yeterli olmadığı ileri sürülerek her defasında devlet müdahalesinin gerekliliğinden sözedilmektedir.

Devlet zenginlik yaratmaz. Hükümetin başlıca rolü, insanların Amerika Birleşik Devletleri'ndeki iş oranını artırmak için risk aldığı bir ortam yaratmaktır.

Siyasette liberalizm ile ekonomide sosyal demokrasiyi ya da karma ekonomiyi savunmak tutarsız değildir zaten; benim de çokça yaptığım budur.

Bir sektörde ne kadar oyuncu (rekabet) olursa, tüketici (vatandaş) için o kadar kalite, ucuzluk, seçenek demektir. Serbest piyasa ekonomisi, piyasaya girişin serbest olduğu ekonomidir.

“Serbest Piyasa Ekonomisi” koruma altına alınmış tekelin tüketiciyi öpmesinin serbest olduğu piyasa değil, daha çok rekabet, ucuzluk kalite gelsin diye “piyasaya girişin serbest olduğu“ ekonomik anlayıştır.

Bize göre hususi mülkiyet ve şahsi hürriyete dayanan bir iktisat rejiminde, iktisadi sahanın asıl olarak ferde veya şirket halinde hususi teşebbüse ait olması lazımdır.

'Adamı olmak' veya 'adamı sayılmak' hukuk, ekonomi ve ahlak cephelerinde temel ilke halindedir. Böyle olunca 'insan', çok daha asalak, fiziksel olarak çok daha yağlı, daha az becerili, duygusuz, güvensiz ve ufuksuz bir yaratığa dönüşüyor.

Tekel düzeninin kurulduğu her coğrafyada, iktisatta yıllar önce İngiliz iktisatçı Gresham'ın formüle ettiği 'kötü para iyi parayı kovar' yasasına benzer bir biçimde, 'birikimsizler, birikimlileri kovar' yasası geçerlidir. Çünkü tekelistan'da en büyük düşman birikimdir ve çünkü, birikim bağımsızlığa kapı açarken, birikimsizlik, oligarklara bağımlılığa yatkın formasyonları hazırlamaktadır.

Tekelli düzende devletin tekellerin olduğunu söylemek, gerçeğin binde birini anlatmak demek oluyor. Tekelli düzende devlet tekellerle gerçekleşiyor.

Kapitalist düzende devlet, kapitalistlerindir.Tekelli düzende, tekeller devletindir.

Her büyük devalüasyon Türkiye’de rejim değişikliğine neden olur.

Yozluk içinde ne kadar kötüsünü piyasaya sürerseniz, o kadar çok para kazanırsınız: Piyasa kuralıdır.