Ben şehzade iken böyle kara haberler işitir de kan ağlardım. Gözlerime uyku girmez olurdu. Şimdi padişahım, hâlimi bir düşünün.

Osmanlı’da halk Tanrı emaneti olarak kabul edildiği için devletin başlıca vazifesi onun durumunu düzeltmek ve refahını sağlamaktı.

İnsan haklarının korunması kişilere ve devletlere bağlıdır.

1 yıl sonrasını düşünen, siyaset adamıdır. 10 yıl sonrasını düşünen ise “devlet adamı“ dır.

Devleti yönetenler neme lazım demeye başladığında, o devlet çökecek demektir.

Savaşın kaçınılmaz bir şey olduğunu söylüyorsunuz. Öyleyse savaşı tavsiye edenlerin hepsini cephenin en öndeki hatlarına sürün. Onlar en önde savaşsınlar.

Bir fırtınada kaptan, rüzgâra söz geçiremiyorum diye gemiyi bırakır mı?

Sadece kendimi sorumlu tutuyorum. Sorumluluğu kimseyle paylaşmıyorum. Hiçbir mazeretin arkasına saklanmıyorum. Çünkü bu devleti idare etmiş ve bu devleti idare etmeye talip olanların hiçbir mazeretin arkasına saklanma gibi bir lüksü yoktur. Eğer bir başarı olsa idi bu hepimizin olurdu. Sorumluluğu tümüyle ben alıyorum. Kimseye kızgın değilim. Kimseye kırgın da değilim. Ama meydanlarda söylediğim bir söz vardı. Bunu her fırsatta tekrar ettim. Bir Cenab-ı Allah'ın, bir de Türk milletinin önünde eğilirim. Başka da kimsenin önünde eğilmem. Bugün de milletin o kararı önünde eğiliyorum.

Savaşın çeşitli cilveleri arasında en şaşılacak olanı şudur: Başarıyı herkes kendinden bildiği halde, yenilmenin suçu yalnız komutanın sırtına yükletilir.

Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi.

Lamı cimi yok. Bugünün huzurlu, yarının güzel olmasını istiyorsan dün yaşadıklarından ibret almayı bileceksin. Eğer unutursan, tedbiri elden bırakırsan, gereğini yapmazsan, yarınlar sana dünden farklı bir şey getirmiyor. İnsanlar için olduğu gibi devletler için de bu durum böyle.

Düşmandan intikam alınmadıkça bu kılıç kınına girmeyecektir.

Be hey asker kıyafetli korkaklar! Maiyetimde yiğitlik ve kahramanlık göstereceğinize böyle mi hareket edersiniz! Askerde itaat emre karşı gelmek midir?..

Nasıl bir “güç” arıyorsunuz? Onu bilin. Güce sahip olduktan sonra ise onu iyi kullanın.

İki şeyle devlet reisi hakimiyetini mahvedebilir: Bir zulüm, ikincisi vazifelerini ihmal.

Lider, sorumluluğu üstüne alan adamdır. 'Adamlarım mağlup oldu.' demez, 'Ben mağlup oldum.' der. İşte o, gerçek bir liderdir.

Sorumluluk sahibi olmayan yetkiye imkân vermek, felaketin tohumunu atmaktı.

Başkanlığın birçok sorunu var ama can sıkıntısı bunların en küçüğü.

Bir aile kurmak onun gözünde bir devlet kurmak kadar ehemmiyetli bir işti.

Bu iş devletin işi. Biz hizmet makamıyız, naz makamı değil.