Bir hayvanın herhangi bir hakkı varsa, yememe hakkı vardır.

Veganizm, hayvanları önemseyen asgari insanların yapabileceği şeydir. Onları öldürmek ve yememek, tecavüzcü ya da çocuk tacizcisi olmaktan farklı değildir. Sadece zarar vermemek demektir. Biri yardımcı olduğu anlamına gelmez.

Aynı nedenlerle hayvanları da aynı şekilde tüketmiyorum kadınlara tecavüz etmiyorum: Başkalarına zulüm uygulamak yanlıştır, savunmasızlığa karşı şiddeti savunulamaz kılmak, başkalarının hakları benim özlemlerimden daha önemlidir.

Vegan olmak, kadınlara zarar vermemek gibi, zarar vermemek gibi, zarar vermemek demektir. Ama sadece zarar vermekten kaçınmak, yardım ettiğimiz anlamına gelmez. Bu sadece tarafsız olduğumuz anlamına geliyor.

Hayvanlar sahip olduğumuz gibi yaşam hakkına sahipse, onları öldürmeyebiliriz.

Hayvanlar menülerden çıkarılmalıdır. Çünkü; onlar mezbahalarda, kafeslerde, parmaklıklar arasında korku içinde çığlık atıyorlar. Şeytani, alçak, umutsuzluk hapishanelerinde...

Bütün hayvanları seviyorum. Bir kediye, köpeğe, tavuğa ya da bir ineğe zarar veremem. Ve başka birisinden onlara benim adıma zarar vermesini isteyemem. Bu yüzden veganım.

İnanılmaz derecede toleranslıyız. Diğerleri, “Bir domuz pastırması sandviçiyle baştan çıkamaz mıydınız?” Diye sorduğumuzda her zaman kibarız. ”Aslında, bildiğim çoğu vegan, neden vegan olduklarını açıklamak konusunda oldukça cömert davranıyorlar, çünkü çoğunlukla soru sorduğumuz zaman et yiyenlerle dolu bir yemek masasında oturuyorlar ve cevap vermek oldukça kaba görünüyor. Ancak, şu anda bir akşam yemeği partisinde olmadığımızı görmek, işte etik bir durum…

Eğer insanlar etik nedenlerden ötürü vejetaryanlar ise - hayvanları öldürmenin ve yemenin yanlış olduğuna inandıkları için - gerçekten de vegan olmalılar.

İnsanların gerçekten hayvanları korumak istiyorlarsa, et ve süt tüketiminden vazgeçmeleri gerekir.

Hiçbir şart altında... Bir hayvanı; yemek için öldürme. Ben hayatımda asla et yemedim. Asla, tadının nasıl olduğunu bile bilmem. Vejetaryenlikten gurur duyduğumdan filan değil. Ama bunu yapamıyorum. Ve öldürmek; bir endüstri haline gelmiş. İnsanları doyurmak için hayvanları öldürmek...

Koşabilen, yüzebilen ya da uçabilen hiç kimseyi yememeliyiz.

Tüm dinlerde en çok göz ardı edilen söz ise: 'Öldürmeyeceksin'.

Eğer hayvanlar etik anlamda bir önem taşıyorsa ister “endüstriyel hayvancılıktan” ister “aile çiftliklerinden” gelsinler, ister ölü bedenlerinin üzerinde “mutlu sömürü” logoları damgalanmış olsun onları yemememiz, giymememiz, herhangi bir biçimde kullanmamamız gerekir. Sadece damak zevki ve moda anlayışımız için başka hissedebilir varlıklara herhangi bir düzeyde acı çektirmemiz ya da eziyet etmemiz için hiçbir gerekçe olamaz.

Vegan olmak "yaşam tarzı meselesi değildir."Bu temel ahlaki yükümlülük meselesidir. Vegan olmak "seçim"meselesi mi? Sadece savunmasız olanı sömürmemek için ahlaki yükümlülüklerimizi görmezden gelmeyi seçebildiğimiz sürece.

Et ve diğer hayvansal ürünler arasındaki ayrım tamamen saçmalıktır. Vejetaryenlik ahlaki açıdan tutarsız bir konumdur. Hayvanları ahlaki topluluğun üyeleri olarak görüyorsanız, gerçekten vegan olmaktan başka seçeneğiniz yoktur.

Vegan olmak sadece hayvanlara 'nazik' olma meselesi değildir. Her şeyden önce, adil olmak ve ahlaki yükümlüğümüzü gözlemlemek, diğer duyarlı varlıkları bir şey olarak görmemek meselesidir.

Et yemenin ahlaki açıdan yanlış olduğu ölçüde, süt tüketmek ahlaki açıdan yanlıştır - ve muhtemelen daha ahlaki açıdan yanlıştır.

Vegan olmak, şiddeti diğer duyarlı varlıklara, kendinize ve tüm duyarlı varlıkların bağlı olduğu çevreye reddettiğiniz ifadesidir.

Eğer hayvanlar sizin için gerçekten değerli ise, onları yiyemez, giyemez, sömüremez ve kullanamazsınız. Bu bukadar basittir!