Esasında komünizm, iyimserlik, beşeriyetin iyiliğine inanç üzerine dayanır. Kötülükler sadece fena bir sosyal teşkilatlanmadan doğar yoksa ferdin tabiatı ile hiç ilgisi yoktur. Komünizm, tabii olarak eşitçidir.

Komünizm, sosyal demokrasiyi kurmak amacıyla siyasal demokrasiyi ortadan kaldırmasına karşılık, faşizm, sosyal demokrasiyi engellemek için siyasal demokrasiyi ortadan kaldırır.

Faşizme göre bu rejim, devamlı bir hükümet sistemidir ve son bulmasını da gerek yoktur. Komünizmde kavramı, bahis konusu olan ge çici bir takım tedbirlerdir.

Komünist devrimciler, tarihin devrimci mücadelede bir silah haline getirilmesini bilirler.

Komünizm zorla kabul ettirilemez.

Bazen insanın kendisini yönetmesine güvenilmemesi gerektiği söylenir? O zaman insanın başkalarını yönetmesine güvenilebilir mi? Veya insanı yönetmesi için krallar kılığına bürünmüş melekler bulabilir miyiz? Bırakalım bunun cevabını tarih versin.

Milliyetçilik, anarşistlik siyasi özellikler değildir, insan işletim sistemleridir.

Mussolini asla birisini öldürmedi, o muhaliflerini tatil için yurt dışına gönderdi.

Kapitalizm, benim gözümde solun bir yüzü, komünizm öbür yüzüdür. İnsan olan derim tükürsün ikisinin de suratına.

Tarih hep aynıdır, yalnız hep farklı.

Sosyalizm sadece iki yerde işler: İhtiyaç duymadıkları yerde cennet ve zaten sahip oldukları yerde cehennem.

Faşizm konuşma yasağı değil söyleme mecburiyetidir.

Binlerce ölü ortaya çıkartan bir savaş çarpışmasına karşılık olarak, bir laf ya da ufak bir hareket çoğu zaman kişinin karakteri hakkında daha derin anlayışlar ortaya çıkartır.

İnsanlar putperesttir ve bakıp öpebileceği önlerinde diz çökebileceği bir şeylerin olmasını isterler; her zaman böyle yapmışlardır ve yapacaklardır; eğer bu putu tahtadan, taştan yapmazsanız sözcüklerden de inşa edebilirsiniz.

Bu memlekete komünizm gerekiyorsa ve komünizm yararlı bir şeyse onu da biz getiririz, size ne oluyor?

Komünizm sosyalizmin azmanıdır. Komünist olmaya razı olunmadan sosyalist olunmaz!

Kapitalizm hakkında konuşmayanlar faşizm hakkında sussunlar.

İkinci Dünya Savaşı sırasında faşist rejimlerin çöküşü tehlikeyi azaltmadı: çünkü faşizme yol açan nedenler ortadan kalkmamıştır.

Faşizm ise bilakis kötümserdir. O büyük halk kütlesini hakir görür, saygıya layık olan sadece aydınlardır.

Faşizm kapitalist reaksiyondan başka bir şey değildir.