Ateist ya da Tanrı karşıtı biri değilim ama benim inancım, ibadet etmek için bir yere gitmenize gerek olmadığı, bunu yapmak için bir eve gitmenize gerek olmadığı ve Tanrı'nın sizin ve bende bulunduğudur. Şeytan da öyle, cennet ve cehennem de bu dünyada yaşadığımız yer. Herkesin dua ettiği Tanrı bu kadar harika bir Tanrı olsaydı, insanların bu kadar korkunç acı çekmesine neden olmazdı.

Cehennem bir yer olarak yoktur. Hani şu sonsuz ateşte yandığınız, sonsuza dek acı çektiğiniz yer. Böyle bir cehennem yaratmak için benim ne gibi bir amacım olabilir? Sizin cenneti hak etmediğiniz gibi hiç de Tansal olmayan bir düşüncem olsa bile neden sizin başarısızlıklarınızı cezalandırmaya, sizden bir tür intikam almaya gereksinim duyayım? ... Sizin cehennem kavramınız en aşırı gaddarlığın da ötesinde bir boyut.

İyi bir Tanrı'nın insanları yanan bir cehenneme göndereceği fikri benim için tamamen lanetli. Böyle bir Tanrı ile hiçbir ilgim olsun istemiyorum.

Korku, dünyada tanrıları yaratan ilk şeydi.

Tanrıları yaratan korkudur.

Korkunun, tanrı fikrini ortaya çıkardığı gerçeği, belki de böyle önemli bir konunun bu kadar basit bir açıklaması olması nedeniyle doğru görülebilir.

Tanrı’yı tanımak ve O’nu sevmek arasında ne çok fark vardır.

Tüm bu sonsuz cehennem azabı tasavvuru Tanrı'nın sonsuz sevgisini sorgulayanları bekliyor. Büyütülürken bu mesajla yetiştirilmedik mi: İnan veya öl! "Teşekkürler bağışlayıcı Tanrı'm, tüm bu seçenekler için."

Eğer Tanrı var olmasaydı, onu icat etmek gerekirdi.

Tanrı'nın bu dünyayla hiçbir ilgisi olmadığına giderek daha çok inanıyorum.

Hristiyanlıkta cehennemin simgesi ateştir. Çok tanrılı dinlerde de yine ateştir. İslamda da ateştir. Hintliler için de cehennem ateşdir. Dinler açısından bakıldığında sanki tanrı, sadece insan pişiren bir ızgara kebapçısıdır.

Görünmeyen şeylere duyulan korku, herkesin kendi içinde din diye bellediğinin doğal tohumudur.

Eğer bir insan size tanrı ineği konuşturdu derse ve siz de ona inanmazsanız aslında bu sizin tanrıya inanmadığınızı değil o lafı konuşan kişiye inanmadığınızı gösterir.

Din insanları doğa üstü güçlerin korkusuyla yutuyor.

Uzun süredir hayvan gibi yaşıyoruz ama bir melek gibi öleceğim; Tanrı ile yüz yüze geldiğimizde ne denli sevdiğimiz ölçüsüyle yargılanacağız Sevgi kendini kurban edebilmektir.

Dinler çoğunluğun korkusu ve azınlığın kurnazlığı üzerine kuruludur.

Tanrı'nın tek kusuru, var olmamasıdır.

İnanmadığım bir tanrıya kızamam.

Tanrı, abartılmış bir baba figüründen başka bir şey değildir.

Tanrı eğer bizden bir şey yapmamızı istiyorsa, bu dileğini belirtirken daha açık olmalıdır. Aklı başında insanlar, bunu yapana kadar ona önem vermeyeceklerdir.