Esed'e Nusayri olduğu için değil zalim olduğu için, Sisi'ye Sünni olduğu için değil darbeci olduğu için karşı çıktık!

Tekeliyet'te darbe seçim'dir.

Ülkede 'meşruiyet' kavramı, meşruiyetini yitirmiştir.

Darbe ihtimali devam etmektedir. Sivil siyasetin gerekli müesseseleri yaratamadığı, kendini yetiştiremediği bir ortamda darbe kaçınılmazdır.

Darbeler yesen de yüreğine, affetmek en asil intikâm.

XIX. asırdan itibaren dünyadaki bütün kültürler Batı medeniyeti tarafından darbeye maruz bırakılmış, güdükleştirilmiş, üreme organları kesilmiş kültürlerdir. Bu kültürlerin içinde hareket edenler sadece şaşkın şaşkın bakmayı bilirler, uyuşamadıkları için.

Darbelerin sebebi, Türkiye'nin gelişmeye doğru gidişindendir. Havacılıkta uçağın tekerinin pistten tam kalkacağı ana 'take off' denilir. Türkiye tam kalkacak, kalkınacak artık yola çıkıyor bir darbeyle karşılaşıyor. Geçmişte yaşadığımız darbeler de böyledir. Gelişiyorsunuz, ilerliyorsunuz, dışarısı düğmeye basıyor. Darbeler dış destekli yapılır. Mesela 15 Temmuz, Erzurumlu bir imamın hareketi değildir. Medrese tahsili görmüş, okul görmemiş bir adam 160 ülkede, o değişik sistemlerdeki ülkelerin her birinde okul açacak, bankası, sigorta şirketi, basını, televizyonu ve dergisi olacak, böyle büyük bir imparatorluğu inşa edecek. Ordudaki generallerin yüzde 40'ını yanına alacak. Tamamen bir uşak, piyon, kukla, sadece ismi ileri sürüldü.

İsrail'de Mısır'ı yok etmek ya da ona zarar vermek isteyen bir kişi bile yoktur. Buna karşılık İsrail'i yok etmek isteyen bir ülke var ki o da İran'dır. Bizimle Mısır'ın güvenlik problemleri arasındaki fark budur. Mısır'ı kimse tehdit etmiyor. Ama İsrail bazı çevreler tarafından tehdit ediliyor. İsrail Mısır için hiçbir zaman bir tehdit olmadı ve olmayacak. [...] İsrail İran'ı tehdit etmiyor, İran İsrail'i tehdite ediyor.

Askerler 10 yıl önce dönemin başbakanı Necmettin Erbakan'ı iktidardan uzaklaştırdı. O darbeyi yaratan koşullar bugün yeniden ortaya çıkıyor. Bir kez daha iktidarda bir İslamcı var. Bir kez daha generaller, hükümetin laik devleti nasıl zedelediğini öfke ile fısıldıyorlar. Bana göre Türkiye'de 2007 yılında bir askerî darbe olması şansı yüzde 50. Çoğu Türk, Başbakan Erdoğan'ın Erbakan'dan daha ılımlı olduğunu düşünmesine karşın, Erdoğan yine de bir İslamcı. Son haftalarda Türkiye'nin en üst düzey subayları ile konuştum. Hepsi demokrasiye ara verilmesini arzulamadıklarını ancak askerlerin yakında laikliği -ki o olmadan çoğunluğu Müslüman olan bir ülkede demokrasi olamaz- korumak için harekete geçmek zorunda kalabileceklerini açık bir biçimde dile getirdiler.

2007 yılında darbe ihtimali yüzde elli.

ABD Türkiye'de önce solu kullandı. Dikkat edin, sık sık bu ülkelerde darbeler oluyordu. Darbelerin kaynağını araştırdığımız zaman, "Bizim çocuklar bu sefer başardı" kelimeleri çok çıkıyordu.

Türkiye’nin anayasaları, darbecidir. Darbeciler, güçlerini anayasadan alırlar. Nitekim darbeci generaller, darbe yaptıklarında yaptıkları konuşmalarda, anayasanın kendilerine verdiği yetkiyi kullanarak, rejimin tehlikeye düşmemesi için darbe yaptıklarını söyleyebildiler sürgit. Nedir bu? Milletin aptal yerine konulmasıdır. Askerî darbeler, medyalar tarafından alkışlanmış ve meşrûlaştırılmıştır. O yüzden medyalar kapıkulu rolü oynamıştır!

Beni halk seçti görevimden de halk alabilir.

Anayasayı bir kere delmekle bir şey olmaz.

Sayın Evren'in Türkiye'yi 12 Eylül ile beraber bir yıkıntıdan, çöküntüden kurtardığına canıgönülden inanıyorum.

İnsanların önemli bir kısmı, emrin meşru bir otoriteden geldiğini algıladıkları sürece, eylemin içeriğine bakılmaksızın ve vicdan azabı duymadan kendilerine söyleneni yapıyorlar.

İnsanların meşru otorite tarafından sağlanan eylem tanımlarını kabul etme eğilimi vardır.

Ben hiçbir zaman "Biz darbenin, 12 Eylül'ün mağduruyuz" söylemine ısınamadım. Biz 12 Eylül'ün hasmıyız. Biz onunla mücadele ettik, ona itiraz ettik, savaştık ama yenildik.

Psikolojik açıdan, tehdit olarak görülen "tanrısız" güçlere karşı mücadelede din en çok güven verici ve en çok destekleyici meşru dayanaktır.

Türkiye bugün bir 'Anayasalı devlet'tir, ama bir 'anayasal devlet' değildir. Türkiye meşruluk debisi nerede ise sıfıra yaklaşmış bir Anayasa ile yeni yüzyıla giremez, girmemelidir.