Güzelliğe hayran, karaktere âşık olunur. İkisini karıştırmayınız; karıştırırsanız, karışan siz olursunuz.

Tabiatta ruh sakatlığından başka sakatlık yoktur. Kötü kalpten başkasına çirkin denilmez. Fazilet güzelliktir; fakat güzel kötülükler şeytanın süslediği baş sandıklardır.

Yıllarca haksızlıklara ve acılara maruz kalan masum kimselerin katılaşan benlikleri birer intikam savaşçısı olmazlar.

Evet, intikam duygusunun yokluğu bir insan için belki iyi alâmet değildir. Fakat ben hayatımın hiçbir çağında böyle bir heyecanın, beni yoklamadığını itiraftan çekinmeyeceğim. Ne yapalım, böyle yaratılmışım. Cüzzamlı yanık acısına ne kadar duygusuzsa, ben de kuyruk acısına öyleyim.

İnsanlar iyilikten çok yaralara karşılık verirler. Çünkü minnettarlık yüktür, intikam ise zevktir.

İnsanın kibri güçlükler karşısında katılaşacak şekilde tasarlanmıştır.

Bence güzel olmak isteyen önce yüreğini temiz tutsun.

Güzel bir kadın göze, iyi bir kadın da kalbe hoş görünür. Birincisi pırlanta, ikincisi de hazinedir.

Çirkinlerin sevilmemeye ve güzeller için daima feda edilmeye mahkûm bulunduklarını Seniha pek küçük yaşından itibaren bilmiş, anlamıştı.

İnsanın yapısı bilinçsizce yaptığı şeylerde belli olur.

Daha barışçıl oldukça, yüzün daha güzelleşir; daha saldırgan oldukça, yüzün daha çirkinleşir!

Fazla duyarlı insanlar nadiren uysal olur.

İnsan kendisiyle ne denli tutarsız!

Sanatta güzellik, genellikle bastırılmış çirkinlikten başka bir şey değildir.

Zayıf olduğumuz için düşmanlarımızdan nefret eder ve ondan intikam almayı düşünürüz. Tembel olduğumuz için sakinleşir ve intikam almaktan vazgeçeriz.

Sanat, sıklıkla zaman içinde güzelleşen çirkin şeyler üretir. Öte yandan moda, daima zaman içinde çirkinleşen güzel şeyler üretir.

İntikamdan zevk alan zayıf ve küçük zihindir.

Hepimiz intikamını almak istediğimiz gizli bir yara uğruna savaşıyoruz.

Bir insan için Allah’ın en büyük ihsanı iyi ahlâktır. Güzel bir yüz veya nazlı bir davranış bile, kalp kötüyse, fena (kötü) ahlâkı gizleyemez.

Bir gün, güzellik ve çirkinlik bir deniz kıyısında karşılaştılar ve dediler, 'haydi denize girelim.' Giysilerini çıkartıp suda yüzdüler. Bir süre sonra, çirkinlik kıyıya dönüp, güzelliğin giysilerine büründü ve yoluna gitti. Güzellik de denizden çıktı, kendi giysilerini bulamadı; ama çıplak olmak utandırıyordu onu, çaresiz çirkinliğin giysilerine büründü ve yoluna devam etti güzellik. O gün bugündür, erkekler ve kadınlar onları birbirine karıştırır. Ancak içlerinden güzelliğin yüzünü önceden görmüş kimileri vardır ki, giysilerine bakmaksızın tanırlar onu. Ve yine çirkinliğin yüzünü bilen kimileri vardır ki, gözlerinden tanırlar çirkinliği.