Kenan Evren ne yaparsa İsrail için yapar.

Ülkemin saraylarında kaç beyinsiz izledim, komikti sözleri. Yapay mitingleri, kâğıda bağlı kalarak halka seslenişleri, egzotik vaatlerinde bir gramsız gerçeği.

Erdoğan da, gülümseyerek Ortadoğu'yu fethedebileceğini sanıyor.

1 yıl sonrasını düşünen, siyaset adamıdır. 10 yıl sonrasını düşünen ise “devlet adamı“ dır.

Toplumun huzur ve refahını kapsayıcı bir siyasete yani DSP’ye ihtiyaç var.

Demirel'in dönüşü ütopya. Siyasette sular geriye akmaz.

Korku içinde olan toplumları, kıt zekalı, gözü dönmüş kimseler yönetir.

Kamu yararına hizmet etmek, kamuoyunun hizmetçisi olmakla aynı şey değildir.

İnsan ırkı politik bakımdan iki gruba ayrılır. İnsanların güdülmesini isteyenler, ve böyle bir arzusu olmayanlar.

Başkanlığın birçok sorunu var ama can sıkıntısı bunların en küçüğü.

Şehir halkı ne kadar iyi olursa, idarecileri de o kadar çok ilahi vasıfta olur.

Kendini idare etmesini bilmeyenler, kendi yurttaşlarını yönetmek iddiasında bulunamazlar.

İktidar, iktidara düşkün olmayan ve iktidardan gelecek yararlara ihtiyacı bulunmayanlara verilmelidir.

Edep, devlet başkanları ve benzeri kişilerin tabiatına yerleşince bunu neticesi olarak iyilikler çoğalır, bunlar iyi olarak görülüp beğenilir. Böylece halk da bunların gerçek olduğuna inanır ve iyiliklerin kabulünde birleşir. İşte istenen istikamet budur.

Bir zorba, ne zaman düşman ülkeyi işgalle veya anlaşmayla sustursa ve artık düşmandan korkacak bir şey kalmasa, tekrar bir başka savaşı başlatmalıdır ki insanlar bir lidere ihtiyaç duysun.

Cazibe, sizi siyasette uzun bir yola götürebilir.

Bakanlarımın ne kadar konuştuğu önemli değil, yeter ki dediğimi yapsınlar.

O uğursuz emperyalizmin pis uşağı kenan evrenin,bizim vergilerimiz ve devlet korumasıyla o yaşa kadar yaşamasını midem kaldırmıyor.

Ve inandıklarını gerçekleştirme olanağı ortaya çıktığı zaman, inandıklarını unutan bu başkan, her şeyin üzerinde azametle oturuyor.

Hiçbir uzlaşma, halkın desteğini kaybetmeye değmez.