Kürt'ü, Laz'ı ve Çerkez'i ile hele hele de 5 bin şehit vererek vatan yaptığımız Anadolu coğrafyasında, 1984'ten bu yana da 100 bine yakın insanımızı teröre kurban vermiş bir millet olarak, bir Arnavut bizim İstiklal Marşı'mızı yazıyor. Dolayısıyla yaşadığımız bu dönemde onun yaşadıkları, onun söyledikleri bir ibret tablosu olarak seyirciye çok çabuk ve etkili geçiyor.

Vatanınız için öldürünüz şehit olunuz.

Türklüğün vicdanı bir; Dîni bir, vatanı bir; Fakat hepsi ayrılır Olmazsa lisanı bir.

Bizler de şehitlerimizin aziz hatırasına layık olma gayreti içerisinde, şanlı bayrağımızın dalgalanması ve devletimizin payidar olması için var gücümüzle çalışacağız. Tarih boyunca vatanımızı ve milletimizi muhafaza uğruna kahramanca şehadet mertebesine ulaşan aziz şehitlerimizi rahmetle ve minnetle yad ediyorum.

Vatanımızı seviyorsak hemşehrilerimizi de sevmeliyiz.

Hem Malatyalıyız hem Elazığlıyız. Her iki tarafı da küstürmemek lazım. Her iki tarafı da çok seviyorum. Ben şehir milliyetçisi değilimdir. Ben aslında Türkiyeliyim. Ben ülkemi severim. Ülkemin bayrağının dalgalandığı her yer benim için memleketimdir. Oradan adam çıkmaz, buradan adam çıkmaz gibi lafları da da hiç sevmem, sinir olurum. Her yerden adam çıkar.

Çanakkale şehitliğinde gördüğüm manzara şuydu. Şehit olanlar arasında 55 yaşında, 30 yaşında, 20 yaşında, 18 yaşında, 15 yaşında ve 10 yaşında da insanlar var. O insanlar bu ülke için canlarını vermişler. Biz bu ülkede yaşıyorsak o insanlar sayesinde yaşıyoruz. O yüzden bu ülkeye borçlu hissediyorum kendimi.

Vatan sevgisinden maksat, toprağa değil, onun üstünde yaşayan insanlara duyulan sevgidir.

Bu memleketin muhtaç olduğu şey, toprak değil tesanüttür!

Ne varmış milliyetçi olmakta? Bir şey mi varmış? Dışarıdan gelip düşman kendi milliyetini savunacak, o diyecek 'Ben milliyetçiyim', ama biz milliyetçi veya ulusalcı olmayacağız. Böyle bir şey yok. Son günlerde lütfen birleşin, yumruk olun, milliyetçiliğinizi lütfen kaybetmeyin. Çünkü bunu kaybetmeye başladığınız zaman evinizi de kaybediyorsunuz demektir.

Anadolu'da bir tek milletin evlatları oturmaktadırlar. Kan birdir, ihtiyaç birdir, dava birdir, tarih birdir. Bu som birliğin herhangi bir köşesinde en küçük bir aksa ve gedik bırakmak cumhuriyet için affedilmez bir suç olur.

Gel, şu ortak vatanımızda aklın, vicdanın ve barışın sesini pırlanta haline getirelim.

Ulusları birbirinden ayıran ne ırk ne de dildir. İnsanlar, fikir,çıkar,duygu,anı ve umut birliği sağladıklarında zihinlerinde aynı halktan olduklarını hissederler. İşte vatanı bu oluşturur.

Bize ilk önce birlik lazım!Yurt uğrunda birlik ,Birleşmiş Azerbaycan Yurtları uğrunda birlik.

Azerbaycan’ın birliği geleceğimizin başlıca meselesidir.

Artık sağcı, solcu kalmadı. Elimizde bir vatan kaldı, bir de vatan hainleri.

Türklerim, alay beğlerim, alay milletim! Kazanıp il tuttuğum bu yerden, kağanından, beğlerinden, suyundan, toprağından ayrılmazsan, iyilik göreceksin. Evinde oturacak, dertsiz olacaksın. Sözlerimde yanlış var mı?

Ey Ötüken Ormanının milleti! Kötü kişi gelip birliğini bozmasın, silahlı gelip seni dağıtmasın diye, sana burasını il tuttum. Töreyi kazandırdım.

Biz vatanımızın hayatı, milletimizin birliği, çocuklarımızın her günkü ekmeği için mücadele etmek zorundayız.

Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz.