Size doğrusunu söyleyeyim, yolunuzdan dönüp küçük çocuklar gibi olmazsanız, Göklerin Egemenliği’ne asla giremezsiniz. Kim bu çocuk gibi alçakgönüllü olursa, Göklerin Egemenliği’nde en büyük odur. Böyle bir çocuğu benim adım uğruna kabul eden, beni kabul etmiş olur. Ama kim bana iman eden bu küçüklerden birini günaha düşürürse, boynuna kocaman bir değirmen taşı asılıp denizin dibine atılması kendisi için daha iyi olur. İnsanı günaha düşüren tuzaklardan ötürü vay dünyanın haline! Böyle tuzakların olması kaçınılmazdır. Ama bu tuzaklara aracılık eden kişinin vay haline!

Bilirsiniz ki, ulusların önderleri sayılanlar, onlara egemen kesilir, ileri gelenleri de onlara ağırlıklarını hissettirirler. Sizin aranızda böyle olmayacak. Aranızda büyük olmak isteyen, ötekilerin hizmetkârı olsun. Aranızda birinci olmak isteyen, hepinizin kulu olsun. Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi.

Yenilgiye onurlu bir şekilde katlanmak, eleştiriyi soğukkanlılıkla kabul etmek, onurları alçakgönüllülükle kabul etmek bunlar olgunluk ve zarafet işaretleridir.

Savaşın kaçınılmaz bir şey olduğunu söylüyorsunuz. Öyleyse savaşı tavsiye edenlerin hepsini cephenin en öndeki hatlarına sürün. Onlar en önde savaşsınlar.

Bir fırtınada kaptan, rüzgâra söz geçiremiyorum diye gemiyi bırakır mı?

Sadece kendimi sorumlu tutuyorum. Sorumluluğu kimseyle paylaşmıyorum. Hiçbir mazeretin arkasına saklanmıyorum. Çünkü bu devleti idare etmiş ve bu devleti idare etmeye talip olanların hiçbir mazeretin arkasına saklanma gibi bir lüksü yoktur. Eğer bir başarı olsa idi bu hepimizin olurdu. Sorumluluğu tümüyle ben alıyorum. Kimseye kızgın değilim. Kimseye kırgın da değilim. Ama meydanlarda söylediğim bir söz vardı. Bunu her fırsatta tekrar ettim. Bir Cenab-ı Allah'ın, bir de Türk milletinin önünde eğilirim. Başka da kimsenin önünde eğilmem. Bugün de milletin o kararı önünde eğiliyorum.

Savaşın çeşitli cilveleri arasında en şaşılacak olanı şudur: Başarıyı herkes kendinden bildiği halde, yenilmenin suçu yalnız komutanın sırtına yükletilir.

Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi.

Şeyh uçmaz. Onu müritleri uçurur. Başarıyı yakalamak, sürdürmek, ileri götürmek isteyenler uçmamaya özen göstermeli. Başarıyı yakalayanların çevresinde onları uçuracak şartlar oluşur. Gerçeği fark etmeyip şartların rüzgârına kapılıp uçtuklarını sananlar, bir süre sonra fena halde çakılır. Şeyhler etrafındakilerin pohpohlarına o kadar inanır ki bir gün gerçekten uçtuğunu sanır.

Nasıl bir “güç” arıyorsunuz? Onu bilin. Güce sahip olduktan sonra ise onu iyi kullanın.

İki şeyle devlet reisi hakimiyetini mahvedebilir: Bir zulüm, ikincisi vazifelerini ihmal.

Lider, sorumluluğu üstüne alan adamdır. 'Adamlarım mağlup oldu.' demez, 'Ben mağlup oldum.' der. İşte o, gerçek bir liderdir.

Kesim zincirindeki her insanın bir hedef olacağından endişelenmesi gerekir. Köleleştirilmiş ve mahvolmuş yaratıkları hayvan sömürü işletmelerinin yönetim kurullarında besleyen ahlaksız ellerden: fabrika çiftlikleri, yem yuvaları, mezbahalar, paketleme fabrikaları.

Benim düşünceme göre hayvan hareketleri hayvan tacizcilerinin ve katillerin ekonomik çıkarları dışında hedef almalı, bizleri gerçekten de vahşetleri işleyenleri hedeflemeliyiz.

Sorumluluk sahibi olmayan yetkiye imkân vermek, felaketin tohumunu atmaktı.

Başkanlığın birçok sorunu var ama can sıkıntısı bunların en küçüğü.

Tarihin verebileceği en büyük onur, barışçıllık unvanıdır.

Bir lider gibi görünmek istemiyorum.

Kendini idare etmesini bilmeyenler, kendi yurttaşlarını yönetmek iddiasında bulunamazlar.

Bu projenin tamamı bir kültür yaratmakla ilgili. Sınır gökyüzü.