Reformizm, sosyalizmi uzak bir hedef olarak görür, bundan öte bir şey değil, ve gerçekte sosyalist devrimi reddeder ve sosyalizmi barışçı araçlarla kurmayı amaçlar. Reformizm, sınıf mücadelesini değil, sınıf işbirliğini savunur.

Her şeyden önce, hangi sosyalist utançla yüzleşmeden devrimci olmadığını iddia ediyor? Yok diyoruz
!

Nasyonal sosyalizm zafere ulaşmak isterse bu hususu kayıtsız şartsız bir şekilde kabul etmesi gereklidir. Nasyonal Sosyalist Hareket’in ırkçılık fikirlerini temsil eden teşebbüslerin tamamının kendi hareketinin dışında kalması halinde bir sonuç vermeyeceğini belirtmesi de görevidir. Bizim genç hareketimize ırkçılık fikirlerini sözleşme ile kabullenmiş yolunda bir iddiada bulunulursa, buna verilecek cevap şudur: "Bu fikri yalnız kontrat ile kabul etmiş değiliz. Çünkü eskiden bu ırkçılık kavramından çıkan anlam milletimizin geleceği üzerinde olumlu bir etki yaratmada en uzak bir ayrıcalık olmadığı şeklindeydi. Bu fikirlerde şekil yoktu, bir şekil birliğine rastlanmıyordu. Çoğu kez, birbirleri ile ilgisi bulunmayan ayrı ayrı birtakım kavramlar söz konusu ediliyordu. Bunlar biraz doğruydu. Fakat bazen birbirlerini eleştirirlerdi. Birbirleri ile tam bir irtibat yoktu. Bu durum karşısında bu esaslar üzerine bir parti kurmak imkânsızdı. Bunu ise yalnız Nasyonal Sosyalist Parti başardı."

"Andımız" gibi şeyleri çocukça bulan, küçümseyen ya da alaya alan, lafzına takılan kişiden ne sosyalist ne de devrimci olur.

Şu içinde yaşadığımız ortamda, ne yaptığını, daha doğrusu ne yapacağını bilen yegâne devrimci kesim öğrencilerdir. Çünkü somut ve çok geniş bir çalışma alanına sahipler; hem gericilerden hem de okullarında kurulmakta olan karakollardan gelen çifte baskı altında ve kendi gençlik örgütlerinin içinde hazırlanıyorlar. Bu ülkede sosyalist solun bütün yükü ve cefası öğrenci gençliğin omuzlarında olmuştur. Devletin baskı aygıtları da en çok onlardan korkmuş ve var gücüyle üzerlerine çullanmıştır. Geniş eylem birlikleri sağlanmazsa yine öyle olacak gibi görünüyor.

Sosyalistler, din konusundaki tavırlarını genellikle şu sözlerle belirtirler: “Din, kişinin özel meselesi olarak görülmelidir.” Ancak herhangi bir yanlış anlamaya yol açmamak için, bu sözlerin anlamı kesinlikle açıklanmalıdır. Devlet söz konusu olduğunda, dinin kişisel bir sorun olarak kalmasını isteriz. Ancak, Partimiz düşünüldüğünde dini kişisel bir sorun olarak görmemiz söz konusu olamaz.

Sosyalist devrimin şafağı sökmek üzere!

Devrimci bir teori olmaksızın devrimci bir hareket olamaz.

Kapitalizmin son demlerinin keyfini sür, nasıl olsa sosyalizm yakın…

Ben ekonomist değilim ... İş teknisyeni değilim. Ben devrimciyim ve ekonomik devrimci için doğru olanı yapıyorum.

Şanlı Vietnam direnişi koskoca Amerikan emperyalizmini dize getirerek ilerliyordu. Küba yepyeni bir devrimci iktidarla sosyalist dünyada yerini alıyordu. Ho amcalar, Castro’lar, Guevara’lar Türkiye devrimci gençliğinin de esin kaynakları idiler.

Ya barbarlık, ya sosyalizm!

Sosyalizm sadece iki yerde işler: İhtiyaç duymadıkları yerde cennet ve zaten sahip oldukları yerde cehennem.

Her hayvan aktivistini ve hayvanları seven herkesi bir SOSYALİST DEVRİMCİ yapmalıdır.

Şüphecilik, devrim dilini konuşsa da devrimci olamaz.

19'unda sosyalist olmayanın kalbi yoktur. 30'unda sosyalist olanın beyni yoktur.

Komünizm sosyalizmin azmanıdır. Komünist olmaya razı olunmadan sosyalist olunmaz!

Sosyalizm insanlar içindir, insanlar sosyalizm için değil...

Dünyanın kurtuluşu sosyalizmdedir.

Devlet sosyalizmi İngilizlerin karakterine tümüyle yabancıdır.