Ben sahne insanı değilim. Ben, kendi yaptığı parçaları mırıldanan bir insanım.

Başından beri içinde yöremin esintilerinin olduğu özgün bir Volkan Konak müziği yaptığımı söylüyorum.

Mesela ben kendimi müziğimize şiiri katmış olarak görüyorum. Şiiri müzikleştiriyorum. İşe şarkı sözü diye başlamıyorum. Önce şiir yazıyorum, sonra onu kafiyeli hale getiriyorum, en sonunda da melodiyi buluyorum.

İçten düşün.

Ben kendime tarz oluşturmak için özel bir şey yapmadım, bir mücadele vermedim. Ben cazı keşfetmeye çalışmıyorum. Bu Amerika'yı yeniden keşfetmek gibi bir şey olur. Benim çocukluğumdan bugüne kadar dinlediğim müzik tarzı zaten çaldığım müzik tarzıydı ve bu müzikler insanın beynine, hücrelerine gire gire başka bir şey düşünemez oluyor müzikte de. Yani hissettiklerin formunda bir şeyler çalmak istiyorsun.

Müziğimi 20 yıl önce ya da yarın yapmış olmam önemli değil. Modaya göre değişmiyor. Altı ayda bir pantolonlarım daralıp genişlemiyor. Müziğim hep olduğum gibi kalıyor, ben onu öyle seviyorum.

Duygularımı notalara dökerken yalan söylemiyorum. Müziklerimi birileri beğenecek diye değil önce benim tüylerim diken diken oluyorsa paylaşıyorum.

Ben hissedercesine şarkı söylüyorum.

Çok kendime ait bir şey yaptığımı, bu yüzden çok samimi olduğunu düşünüyorum. Konserlerimde de kılığım kıyafetim o döneme ait olacak. Konsept devam ediyor olacak bu albüm süresince. Çok yakışıyor şarkılarla kılık kıyafet saç baş, bence bunun keyfini çıkarıp süslenip püslenip çıkmak lazım. Dünyada da 70'lere dönüş trendi var, ben de bunun Türkiye'deki öncüsü olmaktan da keyif duyuyorum.

Beni popüler kanallar izlemesin diye şarkı göndermiyorum. Ben söylüyorum; beni herkes dinlemesin, ben herkese müzik yapmıyorum.

Müzikte var olanı tekrarlayanların şansı yoktur.

Ben sadece kendim için müzik yaparım, başka bir kişiyi elde etmeye ya da etkilemeye çalışmam.

Zülfü Livaneli, çağın en büyük cambazıdır. 15 yıl bekledim biriniz belki söylersiniz diye... En sonunda 'Teneke seslidir,' dedim. Herkes, 'Hocam sağol,' demeye başladı.

Vurgu tonunu koruyan adam bu işin pîri. Sizin şarkılarınınz harbi çocuk şiiri.

Bu benim rapim, bu benim şiirim, bu benim derinim, bu benim bendim, bu benim eserim, bu benim ta kendim... Ta kendim… Ta kendim… Ta kendim...

Eğer yoksa fikir yönetilirsin ve başkalarının yönlerine karışırsın, işte o zaman başkalaşırsın.

Benim müziğim o kadar ağlıyor ki, sözlerimde gülemiyorum.

Orhan Gencebay müziği apayrıdır. Hem duygusu, sözü ve müziği bütündür. Orhan Gencebay bir kişilik göstergesidir. Doğruluk, edep, ahlak, tevazu... Üstadı seviyorum. Orhan Gencebay’ın tasavvufa ve maneviyata bakışını da sağlam ve güzel görüyorum.

Gezi eylemlerinde gördüğüm tüm tavır yönetimi devirmek adına. Ne bir ağaç, ne bir park söz konusu. Durum böyle olunca içtenlik kalmıyor.

Rap 13'te başlar, 25'te noktalanır.