“ En son kötülüğün kaldı bende, en son ben sevebilirdim seni” diye biten.

Öyle uzak ki yerim,
Uzakları aşıyor,
Bütün özlediklerim,
Benden ayrı yaşıyor.

Son kadeh içilmiş, Son söz edilmişti. bir düşünce sardı hepsini..

Şiir, rythme yani nazım sanatı olduğu için güfteden önce bir bestedir. Mısralarında nağme hissedilmeyen bir manzume sadece bir güftedir ki, onu nesir sahasına atarız. Mısra mısra bir beste olan bir manzume ise asıl şiirdir.

Aşkları da vururlar, şarkıya şiir olur. Adanır anısına kanayan sevdanın.

Ey gaziler yol göründü yine garip serime
Dağlar taşlar dayanamaz benim ah-u zârıma.
Dün gece yâr hanesinde yastıcağım taş idi
Altım toprak; üstüm yaprak yine gönlüm hoş idi
Ben billahi kail olmam genç yaşımda ölüme.
Kal selamet nazlı yarim bir yana sen bir de ben.

Bir kadının bir erkekle işi bittiğinde tamamen bitmiştir.

Gün biter, gece biter. Aylar, yıllar hepsi… Başlayan her şey biter.

Bitti kelimesi beş harften oluşur ama çok şey içerir.

Bir şey gerçekten bittiğinde, her şey bitmiş gibi gelmez mi insana?

Geleneksel haşinliğin böldüğü

Ne güzel bir hikayesi vardı bitişinin...

Önde zeytin ağaçları, arkasında yar Sene 1946 Mevsim sonbahar Önde zeytin ağaçları neyleyim Dalları neyleyim Yar yoluna dökülmedik yolları neyleyim Yar, yar! Seni kara saplı bir bıçak gibi sineme sapladılar. Değirmen misali döner başım Sevda değil bu bir hışım Gel gör beni darmadağın Tel tel çözülüp kalmışım Yar, yar Canımın çekirdeğinde diken Gözümün bebeğinde sitem var.

Artık ne yırtılmış bir resim Ne kırılmış bir çerçeve, Çekip giden bir yolcuyu, Bir daha döndüremez geriye, Her şiir bir dünyadır çünkü, Kaybolursun kaybettikçe Ağlayamazsın.

Yıllar yaşları kucaklar, Yaşlar yaşamı çizgiler insanda, Oysa on iki yaş, Bizde bir damla gözyaşı, Bir ayrılıktır başlıbaşına.

Nice gurbetler yaşanıyor içimizde nice ayrılıklar, nice yarım yolculuklar.

Hiç kimse bir aşkı onarmaya kalkmasın, kaybedilmeye değer en güzel anında bitirilmişse eğer.

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da ölürbir nehir gibi susarım yüzünün deltasında.

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor.

Gidersen kim sular fesleğenleri, Kuşlar nereye sığınır akşam olunca.