Yaşamımızdaki ışığın, aydınlığın dinamosu akıl, mutluluğun kaynağı ise sevgidir, aşktır ve hoşgörüdür. İnsanın yaşamında oluşan gölgeler, karanlıklar akla sırt çevirmekle, mutsuzluk ise sevgi ve hoşgörünün nefrete dönüşmesiyle oluşur. Aynı zaman dilimi içerisinde yaşayan insanların bir bölümünün yaşamlarına akıl ve sevgi şekillendirirken, çağın gerisinde kalmışların yaşamlarına sorgulanmamış itikatlar, alışkanlıklar, masallar ve de kendi çemberlerinin dışındakilere karşı duydukları kin ve nefret yön verir.

Eğer bir din insanları mutsuz ediyorsa, sizi nefrete sürüklüyorsa o Allah'ın dini değildir. Çünkü din insanları mutlu etmek ve birleştirmek için vardır.

Bir zenci gelecek, biz de ona diyeceğiz ki 'biz sana hoşgörü gösteriyoruz, gel sen de bizimle yaşa, gerçi kapkarasın da..."olmaz böyle şey".

Bu hastalık şunu da getirdi. Ülkede bir bütünleşme var. Yer yer görüyoruz bunları. İnsanlar birbirine yardım etmeye başladı. Eskiden komşular birbirini tanımazken şimdi birbirlerine alışverişlerinde dahi destek olmaya başladı. Anladığım kadarıyla bir hoşgörü başladı. İnsanlar ayrımcılığı bırakıp, birbirine destek olmaya başladı.

Benim milliyetçilik anlayışımda asla ırkçılığa, bölgeciliğe ve dar kavmiyet şuuruna yer yoktur.

İyi bir muhakeme yanlış olanı kınar, ondan nefret etmez.

Biz bir aileyiz. Irkçılığı yadırgamakla birlikte, Allah kendi kavmini sevmeyi yasaklamamış. İçimizden bizim değerlerimizi yaşatacak bir lider mutlaka çıkacak. Birleşelim! Biz kardeşiz, Allah böyle diyor, kim ne derse desin.

Sizi nefret etmemeye çağırıyorum. Çünkü nefret, insanın adil olmasına yer bırakmaz, insanı kör eder ve tüm düşünce kapılarını kapatır.

Sizi nefret etmemeye çağırıyorum. Çünkü nefret, insanın adil olmasına yer bırakmaz, insanı kör eder ve tüm düşünce kapılarını kapatır.

Bu neslin çocukları, olanlarla ilgili fikir ve bilgi sahibi olmalı. Sevin ya da sevmeyin, bunların önemi yok. Biraz daha başka taraftan bakmak lazım artık. Birbirimizden nefret etmekle olmayacak. Bu yüzleşmede bunu hoşgörüyle karşılamak var ya da daha da reddetmek var. Bırakın siyaseti, hoşgörü, her şeyin stresini alacak galiba: Siyasette de, sokakta da ve gelecekte de. Hoşgörüsüzüz, kendimizi sevmiyoruz ve bunun da üzerini kapatıyoruz. Aferin bize yani!

Bütün inançların ve bütün dinlerin felsefesi aynı yola çıkıyor. Bunu keşfettiğinizde farklılıkların önemi kalmıyor.

Ne kadar çok paranız, ününüz olursa olsun... Ne kadar çok insan size hayran olursa olsun. Amerika'da siyah olmak hâlâ zor.

Irkçılık dünyada hep var olacak, Amerika'nın da bir parçası. Özellikle Afrika kökenli Amerikalılar bunu her gün yaşıyor. Afrika kökenli Amerikalılar olarak burada kendimizi diğerleriyle eşit hissedebilmemiz için daha çok yol katetmemiz gerek.

Her şeyden önce, önümüzde tüm Amerikalılar için bir gelecek görüyorum. Tüm Amerikalılar için bir ülke görüyorum. Ve her zaman tüm Amerikalılar için Başkan olacağım, çünkü ben ülkeme güveniyorum. Sizlere, Amerikan halkına inanıyorum. Geleceğimiz hakkında hiçbir zaman şu an olduğumdan daha iyimser olmamamızın sebebi sizlersiniz. Öyleyse, geleceği birlikte inşa edelim. Kim olduğumuzu hatırlayalım. Biz Amerika Birleşik Devletleri'yiz. Ve hep birlikte hareket ettiğimizde; dünyada bizden kudretli başka hiçbir şey yoktur!

Yahudi cemaati ister Türkiye'de ister New York'ta yaşasın, ülkemizin, toplumumuzun ayrılmaz bir parçasıdır. Türkiye, farklı dinlere, kültürlere ev sahipliği yaptı ve hepsi ortak tarihimizin mihenk taşı oldu. Çeşitliliğimiz gücümüzü yansıtır.

Beyazlar Siyahlardan korkar çünkü vicdanları kötüdür ve Siyahlar beyazlardan nefret eder çünkü vicdanları rahat değildir.

Aynılık nefretin anası, çeşitlilik ise tedavisidir.

Ayrımcılık hala var. Bazı insanlar kendi inançlarının tehdit altında olduğunu düşünüyor. Bazıları yabancı kültürlerden memnun değil. Hepsinin başkalarına uzanarak kazanılacak çok şey olduğu konusunda güvende olmaları gerekir; bu çeşitlilik gerçekten de bir tehdit değil bir güçtür.

Beyazlar siyah derilileri değersiz mi görüyor? Kesinlikle hayır. Devlet ve hükûmet kurumlarında yüzlerce zenci var. Spor, sinema, müzik, eğlence âleminde Muhammed Ali, Michael Jordan, Michael Jackson, Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, Ella Fitzgerald, Count Basie, Charlie Parker, Nat King Cole, Duke Ellington, Billie Holiday gibi yerleri doldurulamayan sanatçı sayısı küçümsenecek gibi değil. Gene de unutulması güç bir soru akla geliyor. Liberal Amerikalıya “Kızını zenciye verir misin?” diye sorsan alacağın cevabı biliyor musun?

Bağnazlığın, antisemitizmin ve ırkçılığın karşıtıyım.