Okuma bir dostluktur.

Sabah saatindeki kitap mürekkebinin kokusunu severim.

Bu sıralar çok okumalıyım, yoksa hüzünleneceğim.

Siz kitap okumayı seviyorsunuz. İyi bir kitap kadar insanı kendinden uzaklaştıran hiçbir şey yoktur.

Kitap, her şeydir... Dosttur, sırdaştır, kocaman bir dünyadır.

Eğer bir insan bir kitabı okuduktan sonra, onu tekrar okumaktan zevk almıyorsa, o kitabı okumuş olmasının bile hiçbir değeri yoktur.

Okunması gereken kitaplar en az okunur.

Biz birbirimizin kitaplarını satır satır okur, konular hakkında tartışmalar yapar, çok dikkatli ve titiz bir şekilde incelerdik. Bugünkü edebiyatçıların birbirinden habersiz olduğunu düşünüyorum. Kimse ötekini okumuyor, fikirleri yok. Fakat bugünkü edebiyat ortamının bu kültür birikiminin azlığına rağmen yine de umutsuz değilim. Ben hiç umutsuz bir insan olmadım.

Gönlüm de okuyucularımın bu sahifeleri sevmesini istiyor.

Yolculukta, yanımda her zaman birçok kitap bulundurduğumdan, eski ve yeni yazarların en iyilerini okumakla geçirirdim.

İster bilgece, ister aptalca görünsün, bir kitabı okurken, o bana sanki yaşıyormuş ve benimle konuşuyormuş gibi gelir…

Şu asrı dolduran müthiş yalnızlıktan bizi birazcık olsun kurtaran kitaplar iyi ki varlar.

Kitaplar zekanın çocuklarıdır.

Eğer kitabı yazan şahıs sizden daha akıllı değilse o kitabı okumanıza lüzum yoktur; sizden daha akıllıysa birçok bakımdan sizden farklı düşünecek demektir.

Okumaya değer kitap, almaya da değer bir kitaptır.

Çok seviyordum kitapları. Çevremizdeki dünya kadar gerçek; neredeyse ondan daha zengin bir evren fışkırıyordu sayfaların arasından.

Hangi kitap olursa olsun, insanı düşündürür.

Kitapları elimden alın, çıldırırım.

Bazı kitapları okurken yazarın düşüncelerine dalıp gideriz, bazılarını okurken de kendi düşüncelerimize...

Okumayı çok sever, her zaman kitaplara dalıp giderdi. Onun en çok sevdiği şey, ona en değerli ödül kitaptı.