Biliyor musun, ne hatırladım ağabey? Bir gün rahmetli anneciğimle tartışmıştım: Annem bağırıyor, beni dinlemek istemiyordu. Sonunda ona beni anlamayacağını söylemiştim; biz farklı iki kuşağa aittik. Çok gücenmişti, ben de "N'apalım?" demiştim. "Hap acı yutmak gerekiyor." İşte şimdi de sıra bize geldi, bizim varislerimiz de bize siz bizim kuşaktan değilsiniz, acı hapı yutun diyebilirler

Bir erkek yalnızca bir erkektir. Ama bir oğul? Bak, işte o apayrı bir konu.

Ey analar babalar! Önceliğimiz onların mutluluğu olmalıdır. Yaşadıkları hayat onların hayatıdır. Çocuklarınız ne sizin malınızdır ne de size aittir. Çocuklarınızın ışığını söndürmek yerine bırakın o ışıkla aydınlatsınlar yüreklerimizi.

Yakınlarına karşı hoşgörülü ol.

Anne olmak bir tutumdur, biyolojik bir ilişki değildir.

Ey kadınlar, Rab’be ait olanlara yaraşır biçimde kocalarınıza bağımlı olun. Ey kocalar, karılarınızı sevin. Onlara sert davranmayın. Ey çocuklar, her konuda anne babalarınızın sözünü dinleyin. Çünkü bu Rab’bi hoşnut eder. Ey babalar, çocuklarınızı incitmeyin, yoksa cesaretleri kırılır. Ey köleler, dünyadaki efendilerinizin her sözünü dinleyin. Bunu, yalnız insanları hoşnut etmek isteyenler gibi göze hoş görünen hizmetle değil, saf yürekle, Rab korkusuyla yapın. Rab’den miras ödülünü alacağınızı bilerek, her ne yaparsanız, insanlar için değil, Rab için yapar gibi candan yapın. Rab Mesih’e kulluk ediyorsunuz. Haksızlık eden ettiği haksızlığın karşılığını alacak, hiçbir ayrım yapılmayacaktır. Ey efendiler, gökte sizin de bir Efendiniz olduğunu bilerek kölelerinize adalet ve eşitlikle davranın.

…Yani Müslüman insanlar eğer, 7 yaşında 10 yaşında küçücük çocuklarını zifaf odalarına koyuyorlarsa, alimler ve devlet erbabı önce, anaların ve babaların şefkat ve merhametlerinin nereye gittiğini araştıran bir kanun çıkarsınlar o zaman. Kendi doğurduğu çocuğu insan kurda yem eder de, 8 yaşında zifaf odasına nasıl koyar?!… Bunlar baba mı? Bunlar ana mı? ‘Bunların hepsi müşahede altına alınsın, zindanlara alınsın’ diye bir teklife de sıcak bakarız. Bu kadar evladına merhametsiz olan, evladının üzerinden servet kurmaya çalışan bir insanı da, nasıl Müslüman olarak, sen Müslümanların camisine geliyorsun diye tenkit ederiz herhalde.

Kızlarınızla konuşun. Oğullarınızla oynayın. Onların en iyi arkadaşı herkesten çok siz olmalısınız. Bu toplum, çok fazla kötü arkadaş sunuyor. Onlar bu tür arkadaşlıklar edinmeden önce, en iyi arkadaşlığı sizde bulmaları gerekiyor.

Annelik biyolojik bir gerçektir, babalık ise sosyal bir icattır.

Sizleri, ailenizi suçlamaya teşvik etmiyorum. Hepimiz kurbanların kurbanlarıyız.

Bir gün hepimizin gülerek ve konuşarak, severek ve anlayarak, geçmişe değil geleceğe bakarak, hep birlikte gerçek bir aile olabileceğimize yönelik hayalimden asla vaz geçmeyeceğim.

Kadınlar ırkımızın, kanının ve geleceğinin temeli. Kadın hareketinin başladığı yer burasıdır. Millet bir kez daha anneliği gururla ve özgürce seçen annelere sahipse o millet yok olamaz. Kadın sağlıklıysa halk da sağlıklı olacaktır. Kadınlarını ve annelerini ihmal eden millete yazıklar olsun. Kendini ihmal etmiş demektir. Alman kadın kavramının tüm dünyanın şeref ve saygısını yeniden kazanmasını umuyoruz.

Sadece sevin, bu gerçekten her şeyin başı. Sadece mutlu olup istendiğini anlayacaktır. Yatılı okula ya da başka bir yere göndermeyeceğim onu. O her zaman bizimle olacak.

Tek istediğim onun mutlu büyümesi. Ana konu bu.

Ana-baba iyi terbiye almışlarsa çocuklar da terbiyeli olur.

İnsan, babasına borçlu olduğu saygıyı ancak baba olduğu zaman duyar.

Çocuk sahibi olmak her zaman bir risktir ama çocuk sahibi olmamanın riski daha fazladır.

Hiçbir süs ve makyaj bir kadını, analık sevgisi kadar güzelleştiremez.

Bir adam babasının belki de haklı olabileceğini anladığında, onun yanlış olduğunu düşünen bir oğula sahip demektir.

İnsan, çocuklarının eve geri gelmelerine izin veren tek canlıdır.