Çizik bir elmas, çizik olmayan bir çakıl taşından daha iyidir.

Ağaç meyvesinden bilinir, yaprağından değil.

Altın çöpe düşse değerini kaybeder mi? tenekeyi parlatsan hiç çeyrek altın eder mi?

Her tac giyen çulsuzu Edhem mi sanırsın?

Değerin özünde yatıyor; olan hiçbir şey tarafından kaybedilemez.

İçlerinde meleği taşıyıp şeytan görünenler, içlerinde şeytanı taşıyıp melek görünenlerden daha mübahtır.

Görünen, gerçek olsaydı bilime gerek kalmazdı.

İnsana olanlar değil, o insanın içinde olanlar önemlidir.

Yaşamın ve insanın salt dış görünümüne bakarsanız, temeldeki özü göremezsiniz.

Eğer dış görünüş ve şeylerin özü aynı olsaydı, o zaman bilime gerek kalmazdı .

Görünen, gerçek olsaydı bilime gerek kalmazdı.

Ağacın iyisi özünden, Yiğidin iyisi sözünden olur.

Işıkta görüntümüz var. Oysa karanlıkta biz varız.

Bir gün, güzellik ve çirkinlik bir deniz kıyısında karşılaştılar ve dediler, 'haydi denize girelim.' Giysilerini çıkartıp suda yüzdüler. Bir süre sonra, çirkinlik kıyıya dönüp, güzelliğin giysilerine büründü ve yoluna gitti. Güzellik de denizden çıktı, kendi giysilerini bulamadı; ama çıplak olmak utandırıyordu onu, çaresiz çirkinliğin giysilerine büründü ve yoluna devam etti güzellik. O gün bugündür, erkekler ve kadınlar onları birbirine karıştırır. Ancak içlerinden güzelliğin yüzünü önceden görmüş kimileri vardır ki, giysilerine bakmaksızın tanırlar onu. Ve yine çirkinliğin yüzünü bilen kimileri vardır ki, gözlerinden tanırlar çirkinliği.

Biz dile ve söze bakmayız; öze ve hale bakarız.

Boşuna merak ediyorsunuz. Bu kişinin hangi milletten olduğunu bilmeniz neye yarar?

Zekasını beğendiğin birinin görüntüsünü merak etme. Zekasını kullanmayan birinin ise görüntüsünden etkilenme!

Bir kitabı dışına göre değil, içine göre değerlendirmek gerekir.

Her ışıldayan, altın değildir.

Kadın olsun, kitap olsun cildine aldanmayıp içindekilere bakılmalıdır.