Hayvan haklarını kabul etmek, his ve duyguları olan hayvanlara eşya veya mülk muamelesi yapmama gibi bir sorumluluğumuz olduğunu kabul etmek demektir. Buradaki ilginç soru ise ineğin kendisine gaddarca davrandığı için çiftçiye dava açıp açmayacağı değil, öncelikle ineğin neden çiftlikte olduğunu sormak olacak.

İnsan olmayan herhangi bir duyguyu mülkümüz olarak, bir kaynak olarak, amaçlarımız için kullandığımız ve öldürdüğümüz bir şey olarak değerlendirmeyi haklı çıkaramayız.

İlgilendiğim tek özgürlük, doğru yapma özgürlüğüdür.

Hayvan özgürlüğü, insanlardan diğer hayvanlardan üstün olduğu şeklindeki inançlarından vazgeçmelerini ve türler arasındaki Berlin Duvarı’nı yıkmalarını talep ediyor. Hayvan özgürlüğü insanlardan güçlü olmanın sorumluluk gerektirdiğini, güçlü olmanın haklı olmak anlamına gelmediğini, gelişmiş bir neokorteksin doğaya tecavüz edip onu talan etmek için hiçbir şekilde bir sebep olmayacağını idrak etmelerini talep ediyor. Hayvan özgürlüğü, insanlardan etik bakış açısında ciddi bir sıçrama yapmak adına hümanizmin konforlu sınırlarını aşmasını, ve böylece ahlâk skalasını akıl ve dilden sentiense (kendi varlığının bilincinde olma özelliği) ve özne olmaya doğru yükseltmesini gerektiriyor.

Bir kimse kendisine insan diyorsa, biricik sınırı vicdanıdır.

Anarşizmin, Temelleri, insanın her yerde ve zamanda değişmeden kalan karşılıklı sorumluluk duygusunda bulunur.

Dini öğretide en basit haliyle Şeytan ve Tanrı vardır. Şeytan insanlar için her zaman daha çekici bir karakterdir. Ben büyürken her hikâyede şeytan en çok hoşlandığım kişiydi, çünkü en kolay onun kimliğini saptayabiliyordunuz. Bu günlerde müzik dünyasında seks, uyuşturucu ve rock’n roll yaşam tarzını temsil eden kimseyi bulmak çok zor, çünkü herkes "etik" olmak istiyor. Bir rock yıldızı, olması beklendiği gibi olduğunda bunun için özür diliyor. Oysa insan hayattaki duruşunun sorumluluğunu da taşımak zorunda.

Diğer insanlardan talep ettiğim şey kendimden talep ettiğim şey.

Tarafsızlık zaman zaman savaşımdan daha vahim bir suçtur.

O halde özgürlük, bireyin egemenliğidir ve her bireyin kendi kişiliğinin, zamanının ve mülkünün tek meşru hükümdarı olduğu, her biri kendi maliyetine göre yaşayıp hareket ettiği kabul edilmedikçe, insan özgürlüğü asla bilemeyecektir.

Biz ve Bilim adamları Tanrı'yı oynamazsa, kim yapacak?

İyilik bir görevdir.

Bir hekim geçmişi söyleyebilmeli, anı bilmeli ve geleceği ön görebilmeli –bunlar üzerine yoğunlaşmalı ve hastalıklarla ilgili şu iki önemli konuya sahip olmalıdır: Yararlı olanı yapmak veya zararlı olanı yapmamak.

Hastalıklar için iki şeyi alışkanlık haline getir: Yardım et veya en azından zararlı olanı yapma.

Hayvanların mülk statüsü, kölelere sahiplerinin, kadınlara eşlerinin ya da babalarının malı olarak muamele edilmesinden hiç de farklı değil. Hissetme yetisine sahip varlıkların köle ya da mal statüsüne indirgendiği hiçbir durumda, “sahip”leriyle aralarında çıkan çıkar çatışmasında kazanan taraf onlar olmayacaktır. Köle sahiplerinin kölelerini nedensiz yere öldürmesini yasaklayan kanun hiçbir zaman uygulanmadı, çünkü mahkemeler kendi “mal”ına kasten zarar veren bir kişinin geçici delilik yaşadığına karar veriyordu. “Parmak hesabı” ifadesi, erkeklerin eşlerini başparmaklarını geçecek kalınlıkta bir sopayla dövmesini yasaklayan bir kanuna dayanır. Bu, kocalarının malı olarak görülen ama ahlakî muameleyi de hak ettikleri düşünülen kadınları korumak amacıyla tasarlanmış “refah temelli” bir yasaydı.

ABD'de insan köleliğini meşrulaştırmak üzere öne sunulan gerekçelerden biri, kölelik kurumu olmasa kölelerin çoğunun var olmayacağıydı. ABD'ye getirilen ilk köleler çocuk doğurmaya zorlanmış ve çocukları da mal olarak kabul edilmişti. Böyle bir sav bugün bize saçma gelse de, -ister insan ister hayvan olsun- bir mülkiyet kurumunun meşru olduğunu varsayıp, sonra da bir mala mal muamelesi etmenin doğru olup olmadığını soramayız. Bu sorunun yanıtı başından bellidir. Öncelikle, hayvan (ya da insan) mülkiyeti kurumunun ahlaken meşru olup olmadığını sormamız gerekir.

Vegan olmak bize çok az mal oluyor. Eğer yapmazsak hayvanlara çok pahalıya mal olur.

Eğer et yiyorsak, insanlara hayvanlarla seks yapması için para veriyoruz demektir. Kendimiz yapsak veya başka birine yapması için para da versek, bu bizim adımıza yapılmıştır ve sorumlusu da biziz. Et yemeyi tercih eden biri her defasında hayvanlara tecavüz eden insanlara şöyle der: ‘Evet, tekrar yap. Evet, tekrar yap. İzin veriyorum.’

Gerçekte, atalarından büyük bir delilik yükü, akıl zayıflığı veya kanser miras almış olanlar evlenmemelidirler. Hiçbir insanın başka bir insanı felakete sürüklemeye hakkı yoktur. Kaderi felaket olan çocukları dünyaya getirmeye ise hiç hakkı yoktur.

Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.