İdealimizi birdenbire gerçekleştiremeyecek olmamız pek de umrumuzda değil.

Türk milliyetçiliği ile birlikte Türk Ocağının, fikir ve kültür temeli üzerinde mücadele edeceği başlıca mevzulardan biri hiç şüphesiz solcu ve materyalist cereyanlardır. Maddi olmaktan daha fazla manevi sefalet içinde filizlenen, cemiyetin ahlak ve mefkûre nizamının dayandığı kıymetlerin sarsılması ile kuvvetlenen komünizmle mücadele Türk Ocağına eski kudretini fazlası ile iade edecek bir husustur.

Okuyucu kardeşim, ideal anarşizm için mücadele etmeye çağırıyorum, çünkü ancak bu ideal için savaşır ve onu desteklerseniz onu doğru bir şekilde anlayacaksınız.

Bu inkılâbın âletleri, söz ve kalem...

Güç ve fikir arasındaki mücadeleyi daima fikir kazanır.

Tüm engel ve engellere rağmen adil fikirler amaçlarına ulaşır. Hızlandırmak veya engellemek mümkün olabilir, ancak durdurulması imkansızdır.

İdeal şüphesiz değişir, ancak düşmanları ne yazık ki her zaman aynıdır.

Kişi tek başına hareket ettiği sürece, bütün hayatını en yüce ideale adama isteği bile hiçbir işe yaramaz.

Biz, her şeyin son basamağa ulaştığı bir devreyi başaracağımıza inanacak kadar saf değiliz. Fakat bu görüşümüz bizi varolduğunu gördüğümüz faydasız düşüncelere karşı mücadele etmek, zaaflarımıza galip gelmek ve ideale doğru yürümek inancından asla vazgeçirmez.

İşçi sınıfı dalkavukluğu işçi sınıfını sıfırlamaktır.

Aydın, aklıyla ve inatla mücadele eden insan'dır.

İlericilik, yeniliğe düşman halkı yenilikçi yapma mücadelesidir.

Bizim en son savaşımız iki yüz yıldır sürüyor: Bizim bu 'iki yüz yıl' savaşımız, şair, müzisyen, yenilikçi Sultan Üçüncü Selim ile başlıyor, ilk büyük kaybımızdır. Ancak durmuyor. Savaşımız sürüyor.

Yüksek hedefleri öneriyorum. Sınavsız eğitim, sınavsız bir üniversite, sınavsız bir toplum için mücadele öneriyorum.

Doğru peşinde koşmak, bir savaşa razı olmak anlamındadır.

Halbuki, şu anda, sosyalizm ve cumhuriyet mücadelesi aynı yerdedir. Yazık, cumhuriyet düşmanlığı, şimdi sosyalizm düşmanlığıdır; anlayamıyorlar mı, yoksa yerlerini mi buluyorlar, şu anda bir cevaptan yoksun haldeyim.

Talih mi, talihsizlik mi; solda ve sosyalizm mücadelesinde, hep benim karşımda olanlar, solda hep iç mücadele vardı, şimdi cumhuriyet'in karşısında ve sara'nın yanındadırlar. Tabi hep mücadele etmek talihtir ve yine de bunlarla, çökmüşler, mücadele etmek talihsizliktir. Bunları söyleyebiliyoruz ve fakat henüz analiz edemiyoruz; sara olmadan kişilik değiştirdiklerini görebiliruz, 'desintellectualisation', aydın'dan çıkma, diyebiliyoruz, ama 'neden', bu soru üzerinde çalışmak durumundayız.

Sonra bilimsel bir hızar makinesının başına geçtim, hızar fabrikası da denebilir, öyle düşünüyordum, tutarsız, kaba olanları, kesip atıyordum. Önce durdurmak üzere hücuma geçtiler ve sonra sustular; ancak, hızarların kütükleri keserken iç yakan bir sesi vardır, hep duydum.

Ethem, bütün komutanlarını ve askerlerini, kurtuluş'a katılmaya ikna etmeye çalışmış ve mücadeleye bir tek kurşun sıkmamıştır. Elenler'e teslim olduktan sonra Ethem'in mücadeleye hiçbir zararı olmamıştır. Ethem'in hain olduğunu kanıtlayan bir tek işaret bulunmamaktadır.

Fikir, sanat, eğitim, sanayi, tarım, adalet. Her konuda müthiş bir sefalet içindeyiz. Elimizde duble yollar, AVM'ler ve lüks rezidanslardan başka bir şey kalmadı..!