Sizi uyarmama izin verin, eğer manzaraların peşinden koşmaya başlarsanız, ekmeeksiz ve manzarasız kalırsınız.

Ne bekliyordun ki? Sırf sen birini seviyorsun diye güneş başka bir kırmızıyla mı batacaktı?

İdealizminizi amaçlarınızı ilerletmek için kullanabilirsiniz, eğer hiçbir şeyin Nirvana olmadığını fark ederseniz, hiçbir şey mükemmel değildir.

Vizyonları olan doktora gitmelidir.

İki insan birbirini seviyorsa, buna mutlu bir son yoktur.

Leyla ile mecnun gibi dilden dile dolaşan bir efsane olacağız derken, barbie ile ken gibi çoluk çocuğun elinde oyuncak olmuşuz.

O'nun ilk aşkı olmayabilirsin, son aşkı da; hatta bir tanesi de, daha önce aşık oldu, tekrar olabilir.... Ama şu an seni seviyorsa daha ne olabilir ki? Tıpkı senin gibi, o da mükemmel değil ve ikiniz birlikte asla mükemmel olamayabilirsiniz. Ama şayet o seni güldürebiliyorsa, iki kez düşündürebiliyorsa -kabul edersin ki; insanlar hata yaparlar- onu seninle tutmaya çalış ve ona verebileceğin her şeyi ver. seni günün her anında düşünmüyor olabilir ama sana kırabileceğini bildiği bir parçasını verecektir -kalbini. yaralama onu, değiştirmeye çalışma, çözümlemeye kalkma ve verebileceğinden fazlasını bekleme. seni mutlu ettiğinde gülümse, kızdırdığında fark etmesini sağla ve yokken özlediğini bil...

Yıkmış çadırların göç etmiş Leyla Vardım ki boş kalmış yar otakları Dağı mesken etmiş biçare Mecnun Akıtmış gözünden kan ırmakları Zeyd ile göndermiş Leyla'ya name Dedi iyi getirdim ağyarı kama Akıbet yar oldun İbniselama Neyledin ettiğin o misakları Zihni'yim akıttım didem yaşların Yedi yıl bekledim bulak başların Dağıt bu derneği sav savaşların Bozuldu kabail ittifakları.

Aşk, gözlerinizi körleştirip çevrenizi görmenizi engelleyen bir ilaç değildir ki?

Tekelli düzen, insanın yazgısının, kendi elinde olmadığını yaymaya dayanıyor. Medya ve basının tekelleşmesi ve tekelli düzenle bütünleşmesi sonucunda, medya ve basını, eski zamanların katedral ve kiliseleri, medya patronlarını kardinaller ve sütun yazarlarını vaaz papazları, diğer gazetecileri din hizmetlileri ya da hademe-i hayrat saymanın buradaki çözümlemeye yardımcı olacağını düşünüyorum, 'insanı' edilgen hale getirmek hem daha kolaylaşıyor ve hem de büyük bir yoğunlukla uygulanabiliyor.'İnsan' edilgendir. Edilgen 'insan' sürüdür. Sürülerde ise aşk yoktur.

Zor hapislik, güzel aşklar türünden, anatomi ve fizyoloji dersidir, insana kendi vücudunu öğretiyorlar.

Aşkın kaynağı sonsuzu görebilmektir.

Aşk, devrim, bilim, ayrıntıdadır.

Aşk insanın birey düzleminde sonsuzu yaşamasıdır. Sosyalizm, insanın toplum ve sınıf düzleminde sonsuza koşmasıdır. Kardeşlik, insanın ulus düzleminde sonsuz beraberliği aramasıdır.

Size şu buyruğu veriyorum: Birbirinizi sevin!

Aşk şarabımı alkol sanar, kınarlar beni. De ki öyleyse Sago başı dönmüş ayyaşın teki.

Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen...

Aklı maçaya gelen görüntülerde çalmıştınız kalbimi. Kırmıştım annemi dahi. Bir özür vahi, bir ömür fânî. Ödemem zor bu bedeli ve ebedî.

Gözlerim görüyorsa, ellerim tutuyorsa..
Aşkını yüreğimde duyabiliyorsam eğer..
Bir acı gurbet şarkısı gibidir yaşamak
Varsın olsun yine de güzeldir yaşamak..

Bana kızmayacaksınız, öyle mi? Öyleyse şunu bilmenizi istiyorum ki sizi aptalca, çılgınca seviyorum. İşte sonunda bunu söylettiniz.