Henüz insan aşamasına ulaşmış değiliz, yalnızca insanlığa giden yolun üzerindeyiz.

İnsanların evrimi, yalnızca savaşlarının genel toplamı olarak görülemez; aynı zamanda insan zihninin evrimi ve insan bilincinin gelişimi ile tanımlanır.

Nasıl insanlık hayvanlıktan ortaya çıktıysa, ilahlık da insanlıktan ortaya çıkacaktır.

İnsanlık ancak bugünkü “insanı” aştığı zaman “insan” olabilecek.

Rahim içi dönem filogenetik evrimin, bebeklikle çocukluk dönemiyse kültürel evrimin tekrarıdır.

İnsan olmanın, sahip olduğu sadelik, adalet, itidal, sadakat, basiret, merhamet, bağışlama, alçakgönüllülük, hoşgörü, cesaret, saflık ve aşkla pozitif bir sonsuza doğru gideceği yolun bitmeyeceğini varsayarsak, insanlıktan çıkmanın da o nedenle, gösteriş, adaletsizlik, sadakatsizlik, gönlübüyüklük, korkaklık, nefret ve sevgisizlikle negatif sonsuza doğru bitirebileceği bir yolu olmaması gerekir; sanırım bu iki yol birbirine paralel gidecek, çünkü sadakatsizlik, basiretsizlik görenlerin içinden çıkacak bir grup ancak daha sadık ve basiretli olabilecek.

İnsanın tıbbi araçlarla kendine müdahalesi doğal gelişiminin çok yavaşlamış olmasından ve fakat hala gelişmeye ihtiyaç duymasından kaynaklanır, bir çeşit yapay evrimin içindeyiz yani.

Bir yapı bencilleştikçe daha üst bir organizasyon kurar.

Milyonlarca yıl insan türü hayvanlar gibi yaşadı. Ancak sonra bir şey oldu tüm hayal gücümüzü ortaya çıkaran. Konuşmayı ve dinlemeyi öğrendik. Konuşma fikirlerin iletişimini sağladı, insanlığın birlikte çalışıp imkansız şeyler başarmasını da. İnsan türünün en büyük kazanımları konuşma ile geldi, ve en büyük hataları konuşmamaktan. Böyle olmamalı. En büyük umutlarımız gelecekle birlikte gerçek oluyor. Teknoloji kullanımı ile, imkanlar sınırsız. Sadece konuşuyor olduğumuzdan emin olmamız gerek.

İnsanlığın ilerlemesini belirleyen din değil, bilimdir!

Teknoloji, evrimde bir sonraki adımımızı mümkün kılan mecazi karşıt başparmak olacaktır.

İnsan türlerinin gelişmesi için konuşma derinleşmelidir.

Şu anda, düşünen her insanı merakta bırakan büyük sorunlar ele alınıyor; insan ırklarının birliği ya da çokluğu; insanın 1.000 yıl ya da 1.000 yüzyıl önce yaratılması; türlerin sabitliği ya da bir türün yavaş ve aşamalı olarak diğerine dönüşmesi; maddenin sonsuzluğu; gereksiz bir Tanrı fikri: insanlığın bugünlerde tartıştığı sorulardan bazıları bunlar

Laboratuvar olarak adlandırılan bu kutsal alanlara ilgi göstermeniz için size yalvarıyorum. Daha fazla olmalarını ve süslenmelerini isteyin çünkü bunlar geleceğin, zenginliğin ve refahın tapınaklarıdır. Burada insanlık büyüyecek, güçlenecek ve gelişecektir. İnsanlık burada doğanın eserlerindeki ilerlemeyi ve bireysel uyumu okumayı öğrenecektir, oysa insanlığın kendi eserleri çoğu zaman barbarlık, fanatizm ve yıkımdır.

Evrimde kısayol yok.

Gelişmek, mükemmelleştirmek ve vicdanını güçlendirmek tarihin büyük başarısıdır.

İki ayağı üstünde yürüyen/duran ilk insanın bunu, ellerini mastürbasyon yapabilmek için boşa çıkartmış için yapmış olduğuna dair nedenlerimiz var.

Hayvanla gerçek insan arasındaki kayıp halka muhtemelen biziz.

Bununla birlikte, şeytan tüm yalanların babası olsa da, tüm büyük kâşifler gibi, kendisinden sonra gelenlerin alana yaptıkları katkılarla şanını önemli ölçüde yitirmiş durumdadır.

Girmekte olduğumuzu düşündüğüm bir safha ile ilgileniyorum. Ben buna "teleolojikal evrim" diyorum, bir amacı olan evrim.