Akıl kir gibi yavaş yavaş büyür, çok büyüdüğünde hatta kendi de kirden farksız olur.

Biz temel bilimlerle ilgileniyoruz. Temel bilimler nasıl yaşadığımızı değiştirmez, dünyayı nasıl gördüğümüzü ve anladığımızı etkiler. Bu keşif bize “nasıl var olabiliyoruz” sorusu ile ilgili önemli ipuçları veriyor.

Öğrendiğimizde, Daha Yükseğe ulaşırız. Anladığımızdan daha fazlasını biliyoruz.

Ben herşeyi bilmem ama; her gün yeni birşey öğrenirim .

Büyük bilgi her şeyi bir arada görür. Küçük bilgi çoğuna ayrılır.

Bilginin geliştirilmesindeki ilerlemenın kapsamı sınırsızdır.

Öğrenme, gerçekleri özümsemekten daha fazlasıdır, anlayış kazanmaktır.

Okulda okuduklarıyla yetinenler, yalnız öğretmenleriyle konuşabilen çocuklara benzerler.

Yaşamakla kaybettiğimiz hayat, Malumat içinde kaybettiğimiz bilgi, Bilgide kaybettiğimiz bilgelik nerede?

Bilginin peşinden koşuyordum, elde ettikleri sonuçların gerçeğini ve nedenini takip etmekten asla korkmadım.

Bilgi adım adım ilerler, sıçramalarla değil.

Bilim itaatsiz olana ihtiyaç duyar.

Bir açıdan, bilgi özgürlüktü. Size yapabilecekleri en küçük şey her şeyken, size yapabilecekleri en büyük şey artık dehşet uyandırmaz oluyordu.

Organikleşmek, organize olmaksa inorganikte tıkanmış bir şey vardır, sakın bu bilgisizlik olmasın.

Büyüme nesnelerle ilgili bilgi kırıntılarından dünyalar kuran logaritmik bir öğrenmedir.

Her gün yeni bir şeyler öğrenerek yaşlanıyorum.

Yaşlandıkça sürekli daha fazla şey öğrenirim.

Felsefe, neleri bilmediğini bilmektir.

Bir şey bilmediğim dışında başka bir şey bilmiyorum.

Bilgi hazinelerine ulaşabilen insanların sayısı ne kadar artarsa, dini inançlardan kopuş da o kadar yaygınlaşır.