Yaralı bir insana ne hissediyorsun diye sormam, yaralı bir insan olurum.

Bence zenginler fakirler gibi fakirlerde zenginler gibi yaşamalı ve her hafta yer değiştirmeliler, böylece birbirlerini anlarlar.

Acı çekmeyenler, başkalarının acı çekebileceğini akıllarını bile getirmezler.

Anlamalıyız ki, onlar biziz, biz de onlar!

Her zaman düşünceli olun. Çünkü karşılaştığınız herkes, inanın, en az sizin kadar zorlu bir mücadele veriyor. Her insan kendi içinde savaş veriyor ve bir çözüm bekliyor.

Yoğun ve anlayışlı bir biçimde hayal edebilmeli insan, yüce bir insan olabilmek için; Kendini karşısındakinin yerine koyabilmeli ve birçok insanla empati kurabilmeli; insanların acıları ve zevkleri onun kendi acısı ve zevki olabilmeli.

Tamamen anlayışlı olmak insanı çok hoşgörülü yapar.

Başkalarına karşı anlayışlı ol.

Sadece bizim acil ihtiyaç duyduklarımız için olmayıp eşitlikçi, kararlı ve başkalarının ihtiyaçlarını da göz önünde tutacağımız bir dünya yaratmalıyız. Hepimiz aynı gemideyiz.

Kısacası, hepimiz birbirimizin eylemleri ve hayatları ile çok yakın bir şekilde müttefikiz ki, herkes arasında karşılıklı bir takdir ve ortak bir anlayış olmalıdır.

Empati kurma ve insanları insan olarak tanıma noktasına gelmekle ilgilidir.

Bay Markos ve öğrendiğim bir şey varsa, o da şu: Bir başkasının yüreğini, yüreğinden geçenleri yargılarken kişi bir miktar da olsa alçak gönüllülükten ve yardımseverlikten nasibini almış olmalı.

Tüm insanlar anlamak için eşit eğilime sahiptir.

Bize yazdığımızı değil, yüreğimizi okuyacak insanlar lazım.

Üzgünüm ama ben bir imparator olmak istemiyorum. Bu benim işim değil. Kimseyi yönetmek ya da fethetmek de istemiyorum. Herkese yardım etmek istiyorum. Yahudi, Yahudi olmayan, siyahi, beyaz. Hepimiz başkalarına yardım etmeliyiz. İnsanlık böyle başlar. Biz birbirimizin mutluluğu için yaşamayı isteriz, kötülüğü için değil. Biz birbirimizin mutluluğu için yaşamayı isteriz, üzüntüsü için değil. Bu dünyada, herkes için yer vardır, yeryüzü zengindir ve bunu herkes paylaşabilir. Yaşam tarzımız özgürlük ve güzellik olmalıdır. Ama biz yolumuzu kaybettik. Açgözlülük insan ruhunu zehirledi, dünyayı nefretle kuşattı, bazıları bizi üzüntü içinde bıraktı. Hızlı geliştik ama bu sırada kendimize de zarar verdik. İstediklerimizi elde etmek için makineleri kullandık. Bilgimizi olumsuz, zekamızı sert ve kaba kullandık. Çok fazla düşündük ama çok az hissettik. Makinelerden çok, insanlığa ihtiyacımız var. Zekadan çok şefkat ve kibarlığa ihtiyacımız var. Bunlar olmadan yaşam şiddet dolu olur ve her şeyi kaybederiz.

Ya sırtımıza alıp taşıyoruz, ya ayağımızın altına alıp çiğniyoruz; Öğrenemedik bir türlü yan yana yürümeyi...

İnsanların birbirini öldürmesinde, hayvan öldürüyor olmanın büyük rolü olduğu kanısındayım. Çünkü canlıların birbirlerini öldürmeleri konusunda var olan doğal engel, hayvan öldürmek yoluyla aşılıyor. Acı çeken bir canlı katlediliyor, kafası kesiliyor, barsakları deşiliyor, böbrekleri, ciğerleri çıkarılıyor. Normal olarak her insanda, hemcinsini öldürmeye karşı bir engel var. Ama hayvanları öldüre öldüre, onlarla aynı biyolojik koşullara sahip insanları da öldürmeyi doğal karşılıyorlar.

Ne kadar sabırlı olursak, o kadar anlayışlı oluruz.

Konuşmadan önce dinle.

Benim açlığım belki fantezidir ama işçi her zaman aç.