Her büyük devalüasyon Türkiye’de rejim değişikliğine neden olur.

Yozluk içinde ne kadar kötüsünü piyasaya sürerseniz, o kadar çok para kazanırsınız: Piyasa kuralıdır.

Atatürk devrinde tahılla beslenen; incir, üzüm satarak geçinen Türkiye, ufku ve vizyonu itibariyle bugünkünden çok daha ilerideydi.

Kimsenin inancını, görüşünü, tutkusunu iğnelemek için değil; sadece "tabu" ve "dogma"nın ne olduğunu somutlaştırmak için, bir örnek vermeye çalışayım; Hz. Muhammed ile Gazi 'nin karikatürleri yapılabilir mi bugün dahi Türkiye'de? Egemenler kadrosu, "tabu ve dogmaları" kendi çıkarları için çok rahat kullanır ve ekonomik saydamlıkları çok daha kolay engellerler böylece. Örneğin Türk insanının yaşam düzeyinin neden bu kadar düşük olduğu üstünde hiç durmaz; vaktiyle KKTC'de batmış bir bankanın hesaplarını asla büyüteç altına almaz ve "şanlı tarih" edebiyatını, yahut "ırkçılığı" pompalarlar boyuna...

Yegâne hakikatin değişme olduğu fikrinden kalkarak hareket edenler günümüzün iri kıyım Türklerinin yaptığı gibi paçasını dünya sisteminin döndürdüğü çarklara kaptırıyor ve hayatını birkaç milyar doların sınırları içine fütûrsuzca tıkıştırabiliyor. Bir sonraki aşamada kendimizi iri kıyım Türklerin gâvur parasıyla kaça gittiklerinin ve ufak tefek Türkleri kaça pazarladıklarının keşfine hasretmek mecburiyeti altında hissediyoruz.

Türkiye'de sistem her devirde kapitalizm. Bundan şikayetçi bir halk da yok, bunu değiştirmeye gücü yetecek parti de yok. Bunu eleştirecek bir entelektüel de yok, işe buradan başlamak gerektiğini düşünen bile yok. Herkes paraya fit oldu.

Yapmadığımız soykırımla suçlanıyoruz. Oysa biz nerelerde soykırıma uğradık. Doğu'daki sorun ekonomik sorun. Sorun da, terörü getirir.

Benim ve 16 arkadaşımın parasını versinler. Istakoz bacağı, yengeç, karides yediğimiz yok. Hamsi ucuzken hamsi, palamut ucuzken palamut yeriz. Ağlamıyorum. Allah'ıma, rabbime bin şükür. Hamdolsun. Bizden kötü durumda olanlar da vardır ama ben 83 milyon kişinin tiyatrodan ve televizyondan tanıdığı bildiği ben, bunu hak etmedim.

Para kavramında yanlış olan bir şey var. Gitgide daha az şey satın almak için gitgide saha fazla para gerekiyor.

Ekonomi para biriktirmekle değil, onu akıllıca harcamakla yatar.

Ekonomik açıdan Doğu, zengin yer altı ve yerüstü kaynaklarına karşın, Türkiye’nin “mahrumiyet bölgesi” olarak bırakılmıştır.

Para demokrasi diye diretir.

Enflasyon bir soyguncu kadar hızlı, silahlı bir soyguncu kadar korkutucu ve bir kiralık katil kadar ölümcüldür.

İpekyolu, önümüzdeki 10 sene içinde çok önemli hale gelecek. Türkiye'nin de Uzakdoğu'ya daha kolay açılmasından dolayı önemli. İpekyolu, dünya nüfusunun yaklaşık üçte birini ilgilendiriyor ve dünya ekonomisinin üçte birini kapsayacak. Bu geliştiği takdirde Çin'den başlayacak Avrupa ve Afrika'ya kadar uzanacak. Bence bu konuda çok ciddi duruyorlar. Çin'in batısı ile bizim aramızdaki bölgeyi başka kalkındıracak bir şey yok. İpekyolu, Türkiye'nin hem ihracatını hem de hizmet alanlarını büyütecek.

Daha yüksek fiyatlara ihtiyacınız yok, insan para yiyemez!

Nüfus 80 milyon kişiye doğru gidiyor. Bu bize büyük bir ayak bağı oluyor. 50-60 milyonda kalsaydık çok daha zengin olurdu bu ülke.

Trajedi şu ki, ekolojiyi yok etmek için onu korumaktan çok daha fazla teşvik - para - var.

İyi bir siyasetçinin karısı dul, parası puldur.

Türkiye'nin büyümesini her zaman memnuniyetle karşılıyoruz. Şimdiden haftada 7 uçuşumuz var ve bu artarak sürecek, çünkü Türkiye sadece Karakas'ı birleştirmiyor aynı zamanda İstanbul, Güney Amerika ve tüm bölgeleri birleştiriyor.

Türkiye’de tarım yapılan araziler, miras yolu ile parçalanmalar ve küçülmelere bağlı olarak üretimde verimliliği kısıtlayan bir hale dönüşmektedir. Bu sebeple ekonomide yapısal çözümün tarımla başlaması gerekmektedir.