Vatanseverlik

Ezgi koydum, âhlarla, figanlarla Türk şi'rine, Öz dilimle haykırdım, 'Ey milletim, uyan! ' diye; Viran yurdun dolaştım, bir şehrinden bir şehrine; Saç ve sakal ağarttım ben de, 'Vatan, vatan! ' diye.

Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.

Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, bir hilâl uğruna yâ Rab, ne güneşler batıyor.

Bugün ben ölüyorsam, şunu bilerek ölüyorum: Cumhuriyetime sahip çıktım, hep Atatürkçüydüm, hep de öyle kaldım.

Babam çok küçükken bana "Ne Olursa Olsun Şerefinle Yaşa Oğlum" Derdi...! İşte O Gün Bu Gündür "Atatürkçüyüm"...

Atatürkçü ruhlarla dolu nehirlerimizi Türkiye'nin geleceğine doğru akıtacağız!

Beni Tunceli'ye tabutuma sarılı Türk bayrağı ile götürün.

Vatan için duyulan sevgi, toprak ana için duyulan ya da çiğnediğimiz çimenlere karşı beslenilen gülünç sevgi değil; onu ezenlere karşı beslenilen yenilmez nefret ona saldırana karşı beslenilen ebedi hınçtır.

Vatanımıza, sınırlarımıza, milli irademize veya bağımsızlığımıza göz diken düşmanlar, onların uzantıları olan şebekeler ya da örgütler iyi bilmelidir ki 15 Temmuz diriliş ruhu milletimizin bedenini asla terk etmeyecektir.

Bir kişinin ülkesi için ölmesi tatlı ve onurludur.

Vatan aşkını söylemekten korkar hale gelmektense, ölmek daha iyidir.

Atalarımızdan bize muhteşem bir dürüstlük ve özgürlük deposu miras kalmıştır.

Ben her zaman devletimin yanındayım, devletimin ve bayrağımın dibine kadar hizmetkarıyım.

Vatan için yaşamak ve vatanın ilerleyip yükselmesi uğrunda çalışmak da,vatan için ölmek kadar şereflidir.

Ülkenize ve halkınıza bedeninizin, aklınızın ve vicdanınızı bütün gücünü verin!

Küçümseneyim, kötüleneyim, hatta lanetleneyim ne çıkar; yeter ki, vatanımın gül yüzü solmasın, dostları ağlamasın, düşmanları gülmesin.

Memleketimin selâmetini demokrasinin nimetlerinden; milletimin istiklâlini, hürriyetlerin hazzından ve iktidar koltuğunun sıcaklığından, bin kerre üstün tutarım.

Hiçbirimizin kişisel çıkarı ülke çıkarlarının üzerinde değildir. Ülkemiz, kariyerimizden daha önemlidir.

İnanın ki ilk ve en önemli ilgi alanım ülkemdir.

Hiçbir ülke var olmayı durduramaz. Taşlar yürümez.

Vatan millet sağ olsun

Vatanını en çok seven, görevini en iyi yapandır.

İki, temsilcisi olmak durumu var. Bu bir sürü insanda değişebilir. Ama bence yurt dışında uzunca yıllar yaşamış ya da beyin göçüyle oralara gitmiş bir sürü insanın aslında çok da Türklükten uzaklaştığını görmüyorum. Seversiniz, sevmezsiniz ama atıyorum Mehmet Öz'ünden tut da Fazıl Say'ına kadar yurt dışında başarılı olan herkes bir şekilde Türkiye ile olan bağlarını tutuyor. Çünkü burası çok özel bir ülke. Samimiyetle söylüyorum bunu. Herkes için kendi ülkesi özel olabilir. Ama bunu politika dışı bir yerden söylüyorum. Siyasi görüşünüz, hayata bakışınız ne olursa olsun, ülkeniz sizi cezalandırmış ya da yüceltmiş olabilir ama kodlarınızı aldığınız yerden hareketle bir şey yapıyor olmak çok gurur verici. Nazım Hikmet'e baksanıza çok iyi bir örnek değil mi, yıllarca Moskova'da ya da Abidin Dino'ya bakın. Bunların hepsi ülkesinden uzaklaşmış, başka yerlere gitmiş, başka işler yapmışlar. Ama sonuçta her zaman da bağlı kalmışlar. Açıkçası Türkiye'yi hakikaten seviyorum. Anlattığım bütün sebeplerden dolayı bu derinlik çok önemli ve her zaman bizim kodlarımızda yer alacak. Bir de yaşlandıkça bu durum daha çok değerleniyor.

Yeryüzünde yürüyen en gururlu insan, özgür bir Amerikan vatandaşıdır.