Uluslararası İlişkiler

Avrupa Birliği gibi birliklerin içine girmek gerekir, fakat bunlara fazla bağlanmama, yani her an bavulu hazır iç güveyisi gelin kız durumunda girmeniz gerekir ki, bir kriz anında avi kolayca terk edebilesiniz veya hayatınıza devam edebilesiniz.

Bünyesine girmek istediğimiz dünya (Avrupa Birliği) eğitimde geridir, gerilemekte değil, geridir.

Siz hiç Ruslarla didişen bir Azerbaycanlı ya da Kazanlı bir Tatar gördünüz mü o coğrafyada? Kendi milliyetini inşa etmek içini başkasına saldıran var mı? Varsa da bu sağlıklı bir davranış değildir. Sloganımız başka kültürleri sevin ya da sevmeyin ama saygı duymak zorundasınız. Bu saygıyı da Türkler de bekliyor. Bütün mesele bu.

Türkiye’nin başını çektiği hareket, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda 9’a karşı 128 oyla Amerika’ya tarihi bir ders verdi ve dünyanın ABD’den büyük olduğunu Donald Trump’un burnunu sürte sürte gösterdi.

'Yeryüzünün Efendileri' salt kendi düzenlerine hakça bir seçenek oluşturmasın diye, on milyonluk Küba'ya abluka uyguluyorlar.

Türkiye söz konusu olduğunda tüm güçlerin planları her zaman tamamen bencilce olmuştur. Yıllardır Rusya, Karadeniz boyunca ve Kafkasya'nın güneyinde kalan Türkiye'nin geri kalanı hakkında hiçbir şey söylememek için İstanbul'a göz dikti ve İngiltere, Rusya'nın bu emelleri gerçekleştirmesini engelleyecek kadar bizi yeterince güçlü tutmaya çabaladı. Sonunda Kayzer, Baltık'tan Basra Körfezi'ne kadar Alman kontrolündeki devletler zinciri planıyla geldi. Rusya bizi haritadan silecek, İngiltere bizi zayıf tutacak ve Almanya bizi güçlü kılacaktı. Onların yüzlerindeki tüm bencil motifler şüphesiz, ama - biz Türkler için, özellikle biz Jön Türkler için hangi alternatifin en az tiksindirici olduğunu merak ediyor musunuz? seleflerimizi çaresiz tutan İngiliz ve Rus diplomasisi ve entrikasının ağına düşmekten kaçınmak için elimizden geleni yapan kim? Almanya'nın Bağdat demiryolu imtiyazını neden aldığına, Hicaz hattının neden Almanlar tarafından yapıldığına ve Almanların askeri teşkilatımızı neden yeniden kurduğuna dair sorunuza cevap vermek için daha fazla şey söylememe gerek yok sanırım.

İsrail'de Mısır'ı yok etmek ya da ona zarar vermek isteyen bir kişi bile yoktur. Buna karşılık İsrail'i yok etmek isteyen bir ülke var ki o da İran'dır. Bizimle Mısır'ın güvenlik problemleri arasındaki fark budur. Mısır'ı kimse tehdit etmiyor. Ama İsrail bazı çevreler tarafından tehdit ediliyor. İsrail Mısır için hiçbir zaman bir tehdit olmadı ve olmayacak. [...] İsrail İran'ı tehdit etmiyor, İran İsrail'i tehdite ediyor.

Dünya bir kez daha tarihi bir yol ayrımında. İnsanlık için barış, gelişme ve ilerlemenin karşı konulamaz bir şekilde var olabiliriz. Güveni artıralım ve küresel tehditleri ve yaratıkları birlikte ele almalıyız ve insanlık için ortak bir gelecek ve herkes için daha iyi bir dünyaya sahip bir topluluk oluşturmak için birlikte çalışalım.

Ladin'i terörist ilan eden ABD'nin kendisi terörist değil de nedir? Amerika destekli NATO kuruluyor, Yahudi destekli Avrupa Birliği kuruluyor da neden İslam Birliği kurulmuyor?

ABD’nin düşman bildiği Rusya ile istediği zaman istediği ilişkileri kurmaktan yana hiçbir sorunu yok. Ama onunla ilişki kurdu, ondan alışveriş yaptı diye istediği, seçtiği ülkelere istediği yaptırımları devreye sokma keyfiliği var. Rusya’dan gaz alıyor diye Almanya’ya da aynı kategoride yaptırım uygulamayı gündeme getirebiliyor. Buna mukabil, yine bir NATO üyesi olan Yunanistan daha önce Rusya’dan S-300 satın almış. Türkiye’den de önce yapmış bu alımı. Ama ona karşı bir yaptırım gündeme bile gelmiyor.

Bugün, büyük güçler arasında büyüyen rekabetin, paylaşıma dair küresel fikir birliğini çözdüğünü görüyoruz. Libya, Yemen, Suriye ve Filistin'deki silahlı çatışmalar; yaraya dönüşmüş, çözülmemiş bölgesel anlaşmazlıklar; terörizm tehdidi; iklim değişikliği ve biyolojik çeşitlilik kaybının yarattığı zorluklar; yerli ekonomiyi koruma yöntemleri. Gerçekte çok taraflılık tehdit altında ve en güçlü sınamalarından biriyle karşı karşıya. Giderek daha fazla birbirine bağımlı ve bağlantılı bir dünya, gittikçe daha etkili işbirliği ve çok taraflılık gerektiriyor. Bana göre hiçbir ulus kendini izole ederek büyük olamaz. Küresel sorunları birlikte ele almadıkça küresel çözümler bulunamaz. Kurallara dayalı bir uluslararası düzen, dünyamızın ihtiyaçlarını ve zorluklarını yansıtmalıdır

ABD, istediklerini elde etmek için kendi müttefiklerine dahi yaptırım tehdidinde bulunuyor. İstedikleri bir şey yerine getirilmezse ya tehdit ediyorlar, ya yaptırım uyguluyorlar.

Rusya çok kutuplu bir dünyadan, demokratik bir dünya düzeninden, uluslararası hukuk sisteminin güçlendirilmesinden ve her küçük ülkenin, hatta çok küçük bir ülkenin bile taş bir duvarın arkasındaymış gibi kendini güvende hissedebileceği bir hukuk sisteminin geliştirilmesinden yanadır.

Bu harekat, Haçlı seferidir.

Belki de mevcut Türk yönetimi, ABD ve AB’ye şunu göstermek istedi: “Evet, ülkeyi İslamlaştırıyoruz. Ama bizler modern İslamcılarız, medeniyiz.” Ronald Reagan, zamanında Nikaragualı diktatör Somoza hakkında şöyle demişti: “Somoza tabii ki alçak biri ama o bizim alçağımız.” Şimdi Türkiye yönetimi de “Evet, biz İslamcıyız ama sizin İslamcınızız” diyor. Ama bundan iyi bir şey çıkmaz.

Bugün Batı, savaştan Macaristan ise barıştan yana. Biz, savaşı sürdürmek ve derinleştirmek yerine acil bir ateşkes ve barış görüşmeleri talep ediyoruz.

Hizbullah'ın savaşçıları Lübnan topraklarını İsrail ordusuna karşı savunmada ve İsrail ordusunu geri püskürtmede başarıyla savaştı, ancak sorulması gereken soru neden yana olduklarıdır: güçlü merkezi bir yönetime sahip bir Lübnan mı istiyorlar, yoksa başka bir şey mi?

Uluslararası alanda ise Türkiye'nin AB'ye girmesine kesinlikle karşıyım. Bu ülke Asya kıtasında bulunuyor ve 20'nci yüzyılın en büyük soykırımını yapmış. Bu yüzden bizim inşa ettiğimiz insan haklarına dayanan Avrupa'da yeri yok.

İsveç'in NATO'ya katılmasının ne kadar ciddi olduğunu bazıları anlamıyor. Provokatörler, İsveç'in üyeliğini engellemeye çalışıyor. Türkiye ile tekrar işleyen bir diyaloğa dönmek istiyoruz. Türkiye, kendi kararlarını kendi verir, buna saygı duymak zorundayız, bu süreci sakinleştirmek istiyoruz.

Amerika'nın bir toplum olarak hataları var, bizimkiler gibi. Ama köleliğin yenilgisinden doğan Amerika Birliği'ni düşünüyorum. Anayasasını düşünüyorum, her vatandaşa tanınan devredilemez haklarıyla hala dünya için bir model. Yoksulluk içinde doğmuş, silahlı kuvvetlerinin başına geçmiş ve şimdi Dışişleri Bakanı Colin Powell olan siyahi bir adamı düşünüyorum ve açıkçası burada böyle bir şey olup olmayacağını merak ediyorum. Özgürlük Anıtı'nı ve kaç mültecinin, göçmenin ve yoksulun onun ışığından geçtiğini ve onlar için, çocukları için olmasa bile yeni bir dünyanın gerçekten onların olabileceğini hissettiğini düşünüyorum. Başarılı olan, aksanları, sınıfları, başlangıçları hakkında soru sorulmayan, ancak yaptıklarına ve elde ettikleri başarıya hayranlık duyan insanların olduğu bir ülke düşünüyorum. Tanıştığım New Yorkluları düşünüyorum, hala şokta ama kararlı; itfaiyeciler ve polis, yoldaşlarının yasını tutuyor ama yine de başları dik. Tüm bunları düşünüyorum ve düşünüyorum: evet, Amerika'nın hataları var ama özgür bir ülke, bir demokrasi, bizim müttefikimiz ve 11 Eylül'e verilen tepkilerin bir kısmı, onu hissedenleri utandıran bir Amerika nefretini ele veriyor.

Birinci Dünya Savaşı sonrasında; Osmanlı İmparatorluğu mütarekeyi kabul ettiği zaman; istisnasız tüm belgeler İngilizler'in eline geçmişti. Osmanlı'yı dünyaya rezil etmek için her türlü imkânları vardı. Onca gayretlerinin sonucu ne oldu? Kocaman bir sıfır. Ve aradan 40 yıl geçtikten sonra; 1950'li yıllarda; oralarda bir soykırımı yapıldığı yalanını ortaya attılar. ABD'nin Amerikan yerlilerine uyguladıkları katliamlar soykırımı sayılmıyor; savaş içinde Ermeni tebaaya yapılan soykırımı sayılıyordu!

Rusya doğal bu kadar doğal kaynakları ile nasıl başarısız olabilir? Periyodik cetvelden daha fazla rezervleri var.

BM, ortak insan hakları ve haysiyet anlayışı üzerine kuruldu. Bundan dolayı da uluslararası ilişkilerde bir dönüm noktası oluşturdu. BM ilkelerini üyelerine kabul ettirme mekanizmalarını bulmakta hala aciz kalıyor. Hala dahi dünyanın çeşitli bölgelerinde hayatımızın farklı alanlarında gücün hakkı, hakkın gücünün üzerinde duruyor. Bugün, içinde bulunduğumuz yüzyılın üçüncü on yılı başına yaklaşırken bu çabalara rağmen, dünya hala uluslararası ve bölgesel gerginlik noktalarının büyütülmesi, silahsızlanma, çevre, sürdürülebilir kalkınma ve terör gibi çeşitli ve benzeri görülmemiş sorunlarla karşı karşıyadır.

AB'ye üyelik için gerçek kriterlerle hiçbir ilgisi olmayan engeller olmazsa, bu süreci daha hızlı tamamlayabileceğimize inanıyoruz. Belki 5 veya 6 yıl sürecek müzakereler sonunda gerçekleşebilir.