Toplum ve Kültür

Ruslar eğitimli, bilgin ve sanatçı bir halk ama büyük ressam ve romancıların torunları durgun. Akademinin icatları ve laboratuvarlarda elde ettikleri bilgiler sanayiye dökülemiyor. Rus halkı bizim şark komşumuz olan İranlılar gibi kültürel mirasına ve bilincine sahip, edebiyatını seviyor ve biliyor. Türkiye'nin endüstriyel geçmişi ve zenginliği Rusya ile İran arasında bir yerde, girişimciliği hepsinin önünde; buna rağmen bu iki ülke okumuşlarının bilgi birikimine ve kültürel inceliğine sahip değiliz. Onun için de kasaba hatibi birisi bizde kitleleri etkiliyor ve rey alıyor.

Diller, dinler ve uygarlıklar dünyanın en şefkatli, hoşgörülü, ötekini kucaklamaya hazır varlıklarıdır. Onları kin ve nefretin aracı haline getiren biziz, bizim çılgın hayallerimiz, ütopyalarımız, ideolojilerimiz ve siyasetlerimizdır.

Çok kültürlü toplum, entelektüellerin illüzyonudur.

Çok kültürlülük konsepti, demokratik bir toplumla zor uyuşur. Belki çok uzun sürede [mümkündür]. Fakat çok kültürlü toplumların şimdiye kadar nerede işlediğini sorduğumuzda onların sadece güçlü otoriter bir devletin varolduğu yerlerde huzurlu olarak işlediğini görürüz. Bu bağlamda 1960'lı yılların başında muhacir işçileri yabancı kültürlerden memlekete getirmemiz hataydı.

İranlılar her zaman insanlığın hizmetinde olacak üstün fikirlere sahip olmuşlardır.

Mesela Kürt sorununda çok önemli mesafeler kat edildi. Kürdoloji enstitülerinin kurulması, Kürtçe propagandanın serbest bırakılması, cezaevinde Kürtçe yasağının kalkması Kürtler için çok önemliydi. Bugün devletin okullarında Kürtçe seçmeli dersin veriliyor olması devrim niteliğinde bir değişikliktir.

Beyazlar siyah derilileri değersiz mi görüyor? Kesinlikle hayır. Devlet ve hükûmet kurumlarında yüzlerce zenci var. Spor, sinema, müzik, eğlence âleminde Muhammed Ali, Michael Jordan, Michael Jackson, Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, Ella Fitzgerald, Count Basie, Charlie Parker, Nat King Cole, Duke Ellington, Billie Holiday gibi yerleri doldurulamayan sanatçı sayısı küçümsenecek gibi değil. Gene de unutulması güç bir soru akla geliyor. Liberal Amerikalıya “Kızını zenciye verir misin?” diye sorsan alacağın cevabı biliyor musun?

İngilizlerin birine saygı göstermesi için ona yenilmesi şarttır, ondan sonra o kişiye karşı çok sevimli davranmaya başlarlar.

Ben bir yabancı olarak tüm Türk halkına teşekkür ediyorum. Çünkü ben bu misafirperverliği hiçbir yerde görmedim. Çok sıcakkanlı insanlarsınız. Bana Türkler İtalyan’lara benziyorlar mı diye sorduklarında “Benzemiyorlar, tıpatıp aynılar.” diyorum. Biz birebir aynıyız.