siyaset

Barışçıl devrim yolunu kapatanlar, aynı zamanda şiddetli devrim yolunu da açıyorlar.

Atom bombasına ihtiyacımız yok, çünkü bizde zaten bir tane var: Venezuela halkı.

Ya bu ülke özgür bir ülke olacak, ya da onu özgürleştirmeye çabalarken öleceğiz.

Politika, bugün imkansız görünen şeyi yarın mümkün hale getirme sanatıdır.

Bizimkiler halkımızın gerçek özgürlüğünü elde etmek için mücadele eder.

Muammer Kaddafi'yi bir devrimci bir halk adamı olarak hatırlamalıyız.

Fakat Küba'nın diktatörlüğü yok - devrimci bir demokrasi.

Faşistler insan değildir. Bir yılan daha insandır.

Örgütlü bir halkı hiçbir kuvvet yenemez!

Yüz yıl önce Ermeniler bekliyordu İngiliz - Fransız ittifakını. Şimdi Kürtler bekliyor Amerikan - İngiliz ittifakını. Osmanlı topraklarında yüz yıl önce oynanan oyun bu kez Irak topraklarında sahneleniyor.

Yargı yurttaşın haklarını değil, Devlet’i koruyor. Yargı yurttaşın yanında değil, Devlet’in güdümünde.

Son on yıllık dış politikasını daha ziyade ABD ile Rusya'nın bölgedeki çıkar çatışmasının ardına gizleyen, iki gücün bölgedeki çıkar dengeleri arasında tutunmaya çalışan Ermenistan'ın bu politikası artık sıfırı tüketmek üzere, çünkü artık sığınabileceği bir ABD-Rusya gerginliği veya güç çatışması yok.

Hükümetler, yurttaşlarının taleplerini dikkate almak ve çözümler bulmak yerine bu talepleri görmezden geliyor ve bu talepleri dış müdahalelerin malzemesi, sermayesi haline dönüştürüyor.

Hiçbir emperyalist ülke, bir milletin kara kaşı, kara gözü için onu kurtarmaya gitmez. O önce kendi çıkarım düşünür. İşine geldiğinde de anında satar, arkasına bile bakmadan çeker gider.

Türkiye kendi içinde halen bir demokrasi mücadelesi veriyor. İnsanlar halen görüşlerini ne kadar özgürce ifade edeceklerini bizzat kendileri otosansür uygulayarak belirliyorlar. Özellikle içerden çıkan 'aykırı sesler'e tahammülsüzlük had safhada.

Biliyorsunuz bazıları Başkan Bush gibi demokrasiyi ihraç etmek için başka yöntemlerle çalıştılar. Bunun için de bombaları kullandılar. Irak'ı bombaladılar. Onun silahlı kuvvetleri vardı. Ama dünyadaki insanların bir de silahsız kuvvetleri var. O silahsız kuvvetler bizleriz. Bizim silahımız bomba değil, bu ödüller. Keşke biz, Bush'tan önce davransaydık. O Irak'a bombaları yollamadan önce biz Irak'a ödüller yollasaydık. Ben onun için size şunu hatırlatmak istiyorum. Biz çok güçlüyüz gücümüzün kıymetini bilelim.

Bizim sorunumuz sivil itaatsizlik değil. Bizim sorunumuz sivil itaat. Bizim sorunumuz dünyanın her tarafındaki insanların kendi devlet liderlerinin dikte ettiği şeylere itaat etmiş olması ve savaşa gitmesi, milyonlarca insan işte bu itaat nedeniyle öldürüldü. Bizim sorunumuz dünyanın her yerindeki insanların yoksulluk, açlık, aptallık, savaş ve zulüm karşısında itaatkâr olması. Bizim sorunumuz hapishaneler adli suçlularla dolup taşarken, büyük hırsızların ülkeyi yönetmesi ve insanların bütün bunlara itaat etmesi. İşte bizim sorunumuz bu.

Bizim problemimiz halkın itaatsizliği değil, bizim problemimiz halkın itaatkarlığı...

Daha fazla Türk ve Arap göçmen istemiyoruz.

Kasaptaki ete soğan doğranmaz.

Arka bahçende yılan besleyip yalnızca komşularını ısırmasını bekleyemezsin.

Batı, Ortadoğu'da sandık iradesinin hâkim olmasını istemiyor. Nasıl ki Çevik Bir Amerika-İsrail desteğiyle 28 Şubat'ı icra ettiyse, Türkiye'de de benzer işlevi görecek müttefikler istiyor.

Cumhuriyet tarihinde milletvekili olan bayanların hiçbiri başörtüsü takmadı. İsteyen dışarıda takabilir, buna bir itiraz olamaz. Türban milletvekili yeminine de aykırı. Yemin ederken laikliğe, Atatürk ilke ve inkılaplarına uyma ve bunları koruma konusunda and içeceksiniz, ondan sonra buna aykırı davranışta bulunacaksınız.

Eskiden padişah emrederdi: halk onun fermanına boynumuz kıldan ince derdi: Bu gün diyorlar ki: 'Sen bana oyunu verdin. Kendi oyunla, senin emrinle iktidara geldim. Eh ne yapalım, pahalılık oldu ise, kabahatli yine sensin. Getirmeseydin bizi iktidara!