Siyaset Felsefesi

Hangi ülkede yaşıyorsanız, gerçek zararı yerine“ ihtişam ”temelli yasalar tehlikelidir. Ulusun ihtişamı, ya da monarşinin görkemini, ya da üstün ırkın ihtişamı ya da kilisenin görkemi, korkunç savaşların ve yasal olarak onaylanmış ayrımcılığın sebebidir. Sadece bu yücelikleri temel alan yasalar ahlaki olarak reddedilmelidir. Gereksiz yere zarara sebep olurlar.

Bütün hükümetler kendi yetenek ve uzakgörüşlülüklerinin düşmanınkinden üstün olduğuna güvenir ve bu sayede kumarı kendilerinin kazanacağına inanırlar.

Savaş siyasetin başka yollardan devamıdır.

Hiçbir ulusun, doğuştan gelen zenginliği nedeniyle kendisini diğerlerinden üstün görmek için bir nedeni yoktur.

Kamu iyiliği en yüksek yasadır.

Politika politikacılara bırakılmayacak kadar önemli bir konudur.

Machiavelli'yi ümitsizliğe düşüren, insanları değişmez sanması, rejimlerin devri olarak birbirini takip ettiğine inanması.

Siyaset belli bir üretim biçiminin varlığı ve gelişimi için gerekli olan koşulları toplumsal çapta sağlama uğraşıdır. Herhangi bir üretim biçimi, kendi varlığı ve gelişimi için çelişik eylemler gerektiriyorsa, -gerçekte de sık sık görüldüğü gibi- siyaset çelişkili bir uğraş olacaktır. O halde, bu tanımın üstünlüğü, sünekliğidir. Tarihsel süreç içinde üretim biçimleri birleşebildiğine, aşılabildiğine, yerlerine yenileri gelebildiğine göre, bu tanım, birbirinden çok farklı görünen birçok eylemi aynı siyaset kavramı içinde toplama olanağı verir. (Devlet Nedir?)

Demokrasi, ayaktakımının rejimidir. Benim demokrasiye olan antipatim, kalifiye veya kalifiye olmayan herkesin lafının geçmesinden kaynaklanıyor. Genel olarak oy veren insanların belli bir görgü ve bilgisinin olması gerektiğini düşünüyorum. Aksi takdirde nasıl seçim yapabilecek?

Demokrasi, halkın da onayladığı belirli yasalar çerçevesinde bir toplumun yönetimidir. Boğaz’da 10 katlı ev yapamazsın, değil mi? Ama sen bilmem kime rüşvet verip onu kandırabiliyorsan ve o adam da “Ben buraya seçilerek geldim, benim dediğim olur” diyorsa bu ohlokrasidir. Yani kanunların değil, güruhun yönetimidir. Benim demokrasiye olan itirazımın ne kadar haklı olduğu ABD’de karşımıza çıktı. Yalnız Trump değil, Bush için de geçerli. Afganistan’ı, Irak’ı, Suriye’yi politikacı yalanlarıyla mahvettiler.

Benim demokrasiye karşı bir sempatim yok.

Gerçek devrim, altyapı devrimidir. Yani, üretim ilişkilerini yeniden düzenleyen ve ekonomik güce el değiştirten devrimdir.

Komünizmin en birinci düşmanı demokratik soldur.

Daha solcu olmak, daha ilerici olmak demek değildir.

Tıpkı aşırı sağdakiler gibi aşırı soldakiler de demokrasiye, ancak kendi amaçlarına yararlı olduğu sürece, o ölçü ve biçimde ve kendi sistemlerinin sınırı içinde razı olurlar.

Ortanın solunu, aşırı soldan, komünizmden, ayıran başlıca unsur, demokratik oluşudur.

Eğer halk çoğunluğu bunun ne demek olduğunu anlamıyorsa, yapılacak şey, 'Halk anlamaz' deyip susmak değil, halka bunu anlatmaktır.

Laiklik ilkesi cumhuriyetin aşil topuğudur.

Toprak işleyenin, su kullananın.

Dinci akımların çaresi laiklik ve demokrasidir. Türkiye de buna öncülük eden bir devlettir.

Bizim iki gücümüz var: Hak ve Halk.

Dünyayı savaş tehlikesinden koruyacak tek bir yol vardır; dünya çapında yetkiye sahip olacak ve dünyada bütün silahların tekelini elinde bulunduracak bir tek otoritenin kurulması.

Bir dünya devletinin ciddi savaşları önlemesi için minimum bir güce sahip olması gerekir. İlk ve en önemlisi, dünya devletinin dünyadaki tüm silah ve silahlı kuvvetlerin tekeline sahip olması gerekir.

Ben bir sosyalistim; elbette ben bir sosyalistim. Toplumun temelde farklı olabileceğine dair bir vizyona sahibim, tüm insanların eşit olabileceğine inanıyorum ki bu yeni bir fikir değil.