Karakter Analizi

Türklerden bahsediyorum... Düşmanına saldırırken amansız bir kasırgaya, korkunç bir denize ve insafsız bir yıldırıma benzeyen Türk; dost yanında ve silahsız düşman karşısında bir seher yelidir, berrak bir göldür. Gönül açan bu yeli yıldırma, göz kamaştıran bu gölü coşkun bir denize çevirmek, tabiatı da inciten bir gaflet olur.

Talebeydim ve silgim bir parça araba lastiğiydi, defterleri yırtar kendi eksilmezdi; oradan bilirim, sözü lastikli adam kaybetmeye dayanamayan adamdır.

Bir inciri iki dakikada yiyorsa tamahkâr olamaz, iki saniyede yiyorsa tamahkârdan başkası olamaz.

Bir adamın değeri var mı, yok mu nasıl anlarız? Bütün isteklerine, bütün görüşlerine karşı zorluklar çıkarın. Gerçekten değerli bir insansa, zorlukların hepsini yenmesini bilecektir.

Raflarında kapağı açılmadan yepyeni kitapların durduğu kütüphaneye kaydı gözleri. Salonun bir köşesini kütüphane yaptırmıştı. Kitap okumaya değil, "biriktirmeye" karşı bir hevesi vardı. Belki de bu isteği entelektüel görünmek istemesinden kaynaklanıyordu. Ama polisiye ve casusluk türünde okumadığı kitap yok gibiydi. Dün gece uyuyabilmek için birini daha bitirmişti. "Cengiz'e söyleyeyim de, yeni çıkanlardan birkaç tane daha alsın bana" diye geçirdi kafasından. Yıllarca annesini ağırlayan yaylan çıkmış koltuğa şimdi sürekli kendisi oturuyordu. Alışkanlık olmuştu ve alışkanlıklarından kolay vazgeçen biri değildi.

Cehaletin gerçek göstergesi; gurur, kibir ve kabalıktır.

Bond, sistemin bir parçası. O, bir emperyalist ve bir kadın düşmanı, insanları öldürürken gülen ve martinisinden yudumlayan biri. Bourne, onunla hiçbir zaman aynı şey olmayacak çünkü O kuruma karşı, paranoyak ve koşmakta.

Hiciv için bir düşkünlük, başkalarını rahatsız etmekten memnun olan bir zihne işaret eder; Kendi adıma, sinek öldürmekte asla eğlence bulamadım.

Acımasız olan güçsüz olandır. Sevecenliği yalnızca güçlü olandan bekleyebiliriz.

Zayıf biri karar vermeden önce şüphe duyar. Güçlü biri ise karar verdikten sonra.

Dünyada hiç konuşmamış bir insan, aşırı terbiyesinden tanınabilir.

Ürküntü ve umut arasında gidip gelmiyorsunuz; gerçekten sakin bir adamsınız!

Bir insanın karakterini üç şey gösterir: kitaplar, arkadaşlar ve hediyeler.

Zalim adamı kolayca tanıyabilirsin. Sinemada ağlar.

Kitaplara kötü davrananların kedilere tekme atabilecek tıynetteki insanlar arasından çıkacağına inandım hep.

Gerçek hayatta kimse Behzat Ç. gibi bir polisle karşılaşmak istemez. Alkollü, gelip senle "lanlı lunlu" konuşuyor. Ama TV'de görünce, bir de kötülere karşı bir mücadele ediyorsa seviyorsun. Galiba biraz da şöyle bir tarafı var işin. Eskiden Hulusi Kentmen'in canlandırdığı babacan polis tipi vardı. Bunun gerçek hayatta bir karşılığı yoktu. Ama Behzat Ç.'nin gerçek hayatta bir karşılığı var. Hayatta bu tür polisleri gördüğümüz için insanlara inandırıcı geliyor.