Din

Bütün dinlerin, virüslerin salgınına çok benzer bir akıl hastalığı olduğunu düşünüyorum. Din mükemmel bir kültürel yapı, ama bu onu gerçek yapmıyor ve beni gerçek ilgilendiriyor. Çiçek virüsü mükemmel bir virüs, işini çok güzel yapıyor. Ama bu onun iyi olduğu ve yok olmasını istemediğim anlamına gelmiyor.

Tutucu din, sayısız masum, iyi niyetli ve hevesli genç beyne yönelik bilimsel öğretimi yıkmanın tutkusuyla hareket eder. Tutucu olmayan, ‘duyarlı’ din bunu yapmıyor olabilir. Ancak, çok küçük yaşlardaki çocuklara sorgusuz sadakatin bir erdem olduğunu öğreterek dünyayı tutucular için güvenli bir yer haline getirir.

Bir dünyayı dinle ya da Semavi türden dinlerle doldurmak, sokakları dolu silahlarla doldurmaya benzer. Kullanılırsa şaşırmayın.

Adem ve Havva'nın hiç var olmadığını bilen ileri görüşlü teologların hala bundan bahsetmelerine şaşıyorum.

"Bu Katolik bir çocuk." "Bu Müslüman bir çocuk." Herkesin böyle bir cümle duyduğunda tıpkı 'Bu bir Marksist çocuk' duysalar gibi irkilmesini istiyorum.

Çocuklara din damgası vurmak ahlaksızlıktır.

Din, insanları o kadar tehlikeli bir çılgınlığa sürükleyebilir ki, inanç bana bir tür akıl hastalığı olarak nitelendirilebilir gibi geliyor.

Din, denenmemiş inancı, kurumların gücü ve zamanın geçişi aracılığıyla sarsılmaz gerçeğe dönüştürmekle ilgilidir.

Organize dinlerin, açık düşmanlığımızı hak etmesinin nedeni şudur ki, Russell'ın çaydanlığına olan bir inancın aksine, din güçlüdür, etkilidir, vergiden muaftır ve kendini korumaktan aciz küçük çocuklara sistematik biçimde aşılanır. Çocuklar gelişim yıllarını çaydanlıklar hakkında manyakça kitaplar ezberleyerek harcamaya zorlanmazlar. Devletin okulları, anababaları yanlış biçimdeki çaydanlıklara inanmayı tercih eden çocukları okul sisteminin dışında tutmaz. Çaydanlığa inananlar, çaydanlığa inanmayanları ya da çaydanlık kâfirlerini veya çaydanlık sapkınlarını hatta çaydanlığı inkar edenleri ölümüne taşlamaz. Anneler çocuklarını, bir değil de üç çaydanlığa inanan çaydanlık-gâvuru eşlerle evlenmemeleri için uyarmaz. Önce sütü koyanlar, önce çayı koyanların dizlerini parçalamaz.

Benim ya da diğer ateistlerin din karşısında ara sıra takındığımız bu düşmanca tavır sadece kelimelerle sınırlıdır. Ben ilahiyat kaynaklı bir tartışma yüzünden hiçbir yere bomba atmayacağım, kimsenin kafasını kesmeyeceğim, kimseye taş fırlatmayacağım, kimseyi çarmıha gerip yakmayacağım, kimseye işkence etmeyeceğim veya gökdelenlere uçakla çarpmayacağım.

Beni Alevi düşmanı olarak gösterenler var. Ben Aleviliği, Hazreti Ali'yi sevenler olarak biliyorum. Ben bugünkü Aleviyim diyenlere baktığım zaman hepsinden daha Aleviyim. Hiçbiri Hazreti Ali gibi yaşamıyor, ben onun gibi yaşamaya çalışıyorum.

Her nefis ölümü tadacaktır. Bu tabii sadece Burhan Hocamız için geçerli değil, şu anda burada saf tutmuş bütün Müslümanlar, müminler için geçerli olan bir hüküm ve bu hükme herkes uyacak. Bunun nerede, ne zaman, nasıl geleceği belli değil. İşte son İzmir'de yaşanan hadise ortada. Bakın 80'e yakın vefat var ve 1000'e yakın yaralı var. Bunların hiçbirisinin böyle bir akıbetle imtihan olacakları akıllarından belki de geçmiyordu ama işte geldi ve yakaladı. Rabbim bizlere iman, Kur'an, İslam üzere ölmeyi nasip etsin. Hep birlikte inşallah Kur'an yolunda yürüyeceğimiz bu yolda Rabbim sevgili Habibinin Liva-ül hamd ismiyle müsemma sancağı altında toplanmayı bizlere nasip etsin.

Batıl inançlı adam, ateistin bilmediği gibi tanrılara inanmamasını ister, ancak onlara inanmamaktan korkar.

Din, insanların doğaüstü, dünyevi veya ruhsal olan inançlarına dayanarak inşa ettiği kavramlar, ritüeller, deneyimler ve kurumları ifade eder.

Dünyanın çoğu dini tutkularla köpürüyor.

Din kişisel bir bağlılıktır.

İnsanlık hayatının dinle başladığı ve başlangıçta din var olduğu, mukaddes kitaplar kadar felsefe ve ilmin de bize öğrettiği bir hakikattir. Geçmişte olduğu gibi, bugün de, ilimsiz, sanatsız, felsefesiz insan cemiyetleri vardır, fakat hiçbir zaman dinsiz bir cemiyet mevcut olmamıştır.

Mutsuz insanın en büyük avuntusudur dua, Tanrı'ya yakarınca daha bir güçlü hisseder kendini.

Din bir zehirdir.

İnsan dinin başlangıcı, insan dinin ortası ve insan dinin sonudur.

Din insan zihninin bir rüyasıdır.

Geçmişte çok sık olarak, din suç ve utanç verici eylemler ortaya çıkardı ... Din kaç tane kötülüğe neden oldu?

Bütün dinler cahile, aynı ölçüde ulvi. Siyasetçiye, aynı ölçüde kullanışlı. Filozoflar için saçmadır.

Batıl inanç şimdi sırayla çöktü ve ayaklar altında ezildi.