Aile

Anne! Sevgili anneciğim! Yanında olduğum için ne kadar mutluyum ve bütün o güzel, güzel yıllar için sana nasıl müteşekkirim bilemezsin! Bana ne kadar çok şey bağışladığını şimdi bir anda yürekten hissettim; her zaman verdin ve karşılığında hiçbir şey almadan, bütün annelerin en sevgilisi!

Anne toprağı, üzerinde en çeşitli şeylerin bir arada yetişip gelişebildiği verimli bir toprak olmalıydı, ama üzerinde büyük bir sevgi güneşinin bereketini yaydığı bu narin ot bahçesiyle başa çıkabilmek zaman zaman epey çaba gerektiriyordu mutlaka.

Babamın sert bakışlarıyla ergenliğimin hayallerini şehirler arası otobüslerin camlarının buğusuna kurban ettim.

Annem benim kahramanımdı. Annem benim kurtuluşumdu. Annem benim güneşimdi.

Benim oğlan Belgütay bana, “Ana sınıfı çocuğu’ diyor. ‘Yalan Dünya’daki Orçun gibi ayağını çarpıtıp “Babam doğuştan andropoz anne” diyor. Ben doğuştan andropoz adamım.

Tay at olunca at dinlenir, çocuk adam olunca ata dinlenir.

İnsan, babasına borçlu olduğu saygıyı ancak baba olduğu zaman duyar.

Adettir, babanın topladığını oğlu saçar.

Ana-baba iyi terbiye almışlarsa çocuklar da terbiyeli olur.

Dünya denilen bu kokuşmuş çöplükte her şeyden şüphe edebiliriz; bir annenin sevgisi hariç.

Çocukların kusurları ebeveynlerin kusurlarını yansıtır.

İçimizdekilerin en iyisi, aile sevgimizle ilgilidir. Kararlığımızın ölçüsü olarak kalır, çünkü sadakatimizin de ölçüsüdür.

Bir baba yüz öğretmene bedeldir.

Bir baba, yüz evlada bakar da yüz evlat bir babaya bakamaz.

Çocuk sahibi olmak her zaman bir risktir ama çocuk sahibi olmamanın riski daha fazladır.

Kadın, kocasının; delikanlılıkta sevgilisi, olgun çağda arkadaşı, ihtiyarlıkta da hastabakıcısıdır.

Karısı ve çocukları olan, kaderin eline rehineler vermiştir.

Canım Karıcığım ve yavrularım, Size şerefimden başka bir miras bırakamadığım için üzgünüm.Bu emanetimi sonsuza kadar muhafaza edeceğinizden eminim.

Ailede hayatta kalmış en büyük insanı kaybedersen onun cenazesine mutlaka iştirak edilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Maddi manevi çok ihsanlara kavuşmama sebep anne babamın duasıdır.

Anne babanızı takdir edin çünkü bu onlarsız korkunç ve kafa karıştırıcı bir dünya.

Hiçbir süs ve makyaj bir kadını, analık sevgisi kadar güzelleştiremez.

Türkiye'de evine alın teriyle, namusuyla ekmek götürüp ailesini doyuran her ana-baba kahramandır.

Annem, beni kendi hayatını feda ederek büyüttü. Ben yemek yiyeyim diye, geceleri aç uyudu ! Tüm başarımı anneme adıyorum ve hayatta olduğu sürece benim yanımda olacak.