#yüzleşme

Yazmak, derinleşmeyi ve kendi kendimizle hesaplaşmayı gerektirir.

Bu neslin çocukları, olanlarla ilgili fikir ve bilgi sahibi olmalı. Sevin ya da sevmeyin, bunların önemi yok. Biraz daha başka taraftan bakmak lazım artık. Birbirimizden nefret etmekle olmayacak. Bu yüzleşmede bunu hoşgörüyle karşılamak var ya da daha da reddetmek var. Bırakın siyaseti, hoşgörü, her şeyin stresini alacak galiba: Siyasette de, sokakta da ve gelecekte de. Hoşgörüsüzüz, kendimizi sevmiyoruz ve bunun da üzerini kapatıyoruz. Aferin bize yani!

İnsanlar tarihi pek merak etmediler ya da merak ettirilmediler. Daha ziyade halının altına doğru süprüldü mevzular. Bu ülkenin kendi geleceğini, gelecek nesillerin yaşantısını karartmak demek. Karanlıkta bırakmayı tercih ettiler. Aman bilinmesin dendi. Biz kendimizden, hatalarımızdan memnun değiliz. Hataları halının altına süpürdüğümüz zaman kurtulduğumuzu sanıyoruz. Ne kadar karşı çıkarsak çıkalım, ne kadar ayrı olursak olalım, bu kadar ayrılık içinde tek ortak noktamız aslında geçmişimiz ve geleceğimiz olacak. Herkes şimdinin derdinde oysa. Halının altına o kadar çok süprülüyor ki, önce pot oluyor, sonra dağlar. Ve herkes o dağlara takılıp tökezliyor. Siyasetçiler, gazeteciler ve ilgili kişiler 30 yıldır televizyonda bir masanın etrafında toplaşıp son derece sıkıcı ve itici şekilde 12 Eylül’ü tartışıyor. 30 sene öncenin magazinini yapmaya çalışıyorlar. Bu bence tam bir patinaj. Hiçbir şekilde hareket etmeyen, ısı yaratan, dumanlar çıkaran bir patinaj. Geleceğe bunu yapmaya hakkımız yok.

Türkiye kendi travmalarıyla yüzleşecek, Avrupa'nın yaşadığı o travmanın dışında kalınamayacak. Avrupalılaşma sürecinin bir parçası bu.

Türkiye II. Dünya Savaşı'na katılmadı ve dolayısıyla dehşeti yaşamadı. Fakat II. Dünya Savaşı'ndan sonraki süreçte Yahudi Soykırımı'nı hazırlayan o dehşetle yüzleşme, sorgulama çabalarını da anlayamadı. Türkiye o dönem başka telden çaldı, bu literatürden uzak kaldı. Türkiye'deki Yahudiler bile o hassasiyetten uzak kaldılar.

Işığın ve cismin olduğu her yerde gölge vardır ve bu doğaldır. Gölge karanlık değil, ışığın eksikliğidir. O yüzden eksik yanlarımızla yüzleşmeli ve bizi ışığa götürmesine izin vermeliyiz. Unutmamalı ki ikisinin de varacağı yer aslından öte değildir. Yeter ki gölgemiz kendi gölgemiz olsun!

Benim için sanat kesretle vahdet arasındaki köprüdür. Allah’ın, insanı yaratışındaki gayeyi idrak çabasıdır. O yüzden de ışığa gitmeden, gölgeli yanlarımızla yüzleşmek çok mühim

Bazen cevabını kaldıramayacağını bilsen de yine de gerçeği öğrenmek istersin.

Gerçek acımasızdır. Her an karşına çıkar. Hiç beklemediğin şekilde, sana ne olduğunu gösterir. Bu da oldukça rahatsız eder.

Bir sınavın üstesinden gelmenin tek yolu, onunla yüz yüze gelebilmektir.

Kaçmak geçmişle yüzleşmeyi ve rüyalara ulaşmayı gerektirir.

Korkularınızdan saklanmak onları yok etmezdi.

İnsan en çok kaçtığı şeyden asla kurtulamıyor.

Niçin bu kadar bağlıyım geçmiş zamana? De ki: Hayatının boşluğa savrulan yüzünden öyle çok nefret ediyorsun ki, seni mutsuz eden bu yüze yıllarca bakmak, ellerinle kavramak ve anlamak istiyorsun.

Kış en delikanlı mevsimdir.. Yalnızlığını yüzüne vura vura hissettirir...

Var olmanın anlamı, ancak, var olunduğu anla yüzleşerek halledilebilecek bir problemdir.

Hiçbir gerçek, onu görmemeye çalışmaktan daha acı verici değildir.

Kendinizi en derin korkunuza maruz bırakın, o andan sonra, korkunun hiçbir gücü kalmaz ve özgürlüğün korkusu küçülüp kaybolur. İşte o zaman özgürsünüzdür.

Kendinizi en derin korkunuza açın, sonrasında korkunun hiç gücü kalmayacaktır.

Başkalarını suçlamaktan vazgeçtim o an, bütün suç bendeydi.

ALF ve ELF’i durdurmanın tek yolu, keyfini süren toplumumuzun bu insanları böyle dramatik eylemleri hayata geçirmeye mecbur eden konularla ciddi olarak yüzleşmesidir, görünüşe göre bunun pek de gerçekleşmediğini söyleyebiliriz.

Kaçtığını düşünürken kendinle karşılaştın. Eve giden en kısa yol, en uzun olandır.

... Ama gerçek kan kırmızıdır, saklandığın yerde kalamazsın.

Ben artık eski avlularda yıkıyorum, Bir morgun kenarında unuttuğum yüzümü.