#yönetim

Tüm demokrasiler için en zor şeylerden biri konular arasında bir denge yakalamaktır.

İnsanların, yönetimsiz kalırlarsa birbirlerini yiyip bitireceklerine inananlara diyoruz ki: tıpkı sürgüne giderken zavallı kullarım bensiz ne yapacaklar? Diyen o krala benziyorsunuz.

Yönetilmek istemiyoruz. Ama bununla, kimseyi yönetmek istemediğimizi de ilân etmiş olmuyor muyuz?

Devlet ne kadar yozlaşmışsa, o kadar çok kanun olur.

Kanunların çok olduğu yerde devlet daha yozlaşır.

Halk gerçeği fark edemez, yapabildiği tek şey yöneticilerin kendilerine söylediklerini tekrarlamaktır.

Şehir halkı ne kadar iyi olursa, idarecileri de o kadar çok ilahi vasıfta olur.

Kendini idare etmesini bilmeyenler, kendi yurttaşlarını yönetmek iddiasında bulunamazlar.

Kanun sahibinin en önemli vazifesi; gayret gösterip edebi gerçekleştirmek ve yerleştirmektir.

İşlerin doğru düzgün yürümesi için şehrin halkına edepli bir başkan lazımdır.

İdareciler edepli olmadıkları zaman hem kendi işleri hem de idareleri altında bulunanların işleri bozulur.

Hakikatte şehir bir yer veya insanlar topluluğundan ibaret değildir. Şehir olmanın gerekleri vardır. Bunlar halkının kanun kabul eder olması gerekir. İlahi bir idarecisinin bulunması, halkının da övülüp beğenilecek bir takım huyları ve adetlerini görülmesi, coğrafyasının halkın ihtiyaçlarını sağlayacağı zaruri şeylerin temininine imkan verecek elverişli tabiatı olmalıdır.

Devlet işleri içten gelen bir sevgi, edep ve kamil akıl ile yürütülmezse onun sonu çöküş ve yok oluştur.

Devlet işleri, devlet içinde idare edenlerle idare edilenlerin yönetime katılmasıyla gerçekleşir.

Cumhuriyet yalnızca filozof bir kralla ve çoğunluğun ihtiyaçlarını karşılayacak bilgelikle yönetilebilir.

Başkalarını yönetmeye kalkan, önce kendine hükmedebilmeli.

Sanayi Çağının simgesi "makineleşme"ydi. Yaklaşan yeni dönemin simgesi ise "gezegen" olacak. Yani yaşayan, kendi kendini yaratan ve yenileyen bir sistem. Yöneticilik anlayışı da bu doğrultuda değişecek.

Organizasyon sisteminde başarı için sistem büyük önem taşır. Sistemin oluşturulması ve işler hâle getirilmesi başarı için temel yoldur.

Yönetim bilgi toplumunun jenerik organıdır.

Ağaçlar ölmeye yukarıdan başlar.

İnsanlar kendi özgürlükleri için ayaklanmalı, ancak önce kim olduklarını ve nasıl yönetileceğini anlamalılar.

Politika, insanları kendilerini ilgilendiren işlerden alıkoyma sanatıdır.

Eğer devlet güçlü olursa, o bizi ezer.

Dört yıldır oradan oraya dolanan Amerika’nın artık geriye dönmesi gerekir. Bunu yapacak kişi Mitt Romney’dir.