#unutuş

Oysa hayvan olmak için masumiyet gerekir.

Ah, bir taş misali, bitki misali bilinçsiz olsak. Adımızı bile hatırlamasak!

İnsan belleğinin ulaşamadığı Düşler ülkesine. Aklımın almayacağı parçalar kaldı bende...

Yankıyım, unutuşum, hiçliğim ben.

Ben artık eski avlularda yıkıyorum, Bir morgun kenarında unuttuğum yüzümü.

Belki bir sevda gibi unutur beni ölüm, Belki bir sevda gibi kaybolur kederim.

Zaman bir su gibi akıp, Bütün acıların gözlerini oyardı.