#toplum

Herkes bağırıyorsa, yumuşak, yumuşak tonlarda konuşmanın bir anlamı yoktur.

İletişim araçlarımız ne kadar ayrıntılı olursa, o kadar az iletişim kurarız.

Bugünün insanı dünyanın meydana getirdiği en budala canlı varlıktır.

Kısacası, hepimiz birbirimizin eylemleri ve hayatları ile çok yakın bir şekilde müttefikiz ki, herkes arasında karşılıklı bir takdir ve ortak bir anlayış olmalıdır.

Maddi olarak ilerlediğimiz kadar zihinsel olarak ilerici olsaydık, mevcut yaşam koşulları üzerinde ne kadar harika ve muhteşem bir gelişme olurdu!

Bir okul evine ihtiyaç duyulduğunda bir kilise inşa etmek, eğitim üzerine bir hırsızlık yapmaktır.

Zihinsel başarının evrensel olarak kabul edilmesinden çok önce oldu.

Herkes düzene uymak için doğmuştur; birkaç kişi ise onu kurmak için.

Onlar hiçbir şeyi sorgulamayan insanları eğitmenin ne mümkün ne de gerekli olduğu konusunda anlaştılar.

Bazı erkekler vasat doğar, bazı erkekler vasatlığı başarır ve bazı erkeklere de vasatlık yüklenir.

Her memleketin hak ettiği bir hükümet vardır.

İnsanoğlu arasındaki ticaretlerin, mesleklerin ve yaşama biçimlerinin çoğu, aslını ya zevk sevgisinden ya da yokluk korkusundan alır. Birincisi, çok şiddetli hale geldiğinde lükse, ikincisi ise hırsa dönüşüyor.

Sefalet ve cehalet her zaman büyük kötülüklerin nedenidir. Sefalet kolayca öfkeye kapılır ve cehalet kısa sürede aldatıcı öğütlere teslim olur.

Soytarılar genellikle peygamberlik iddiasında bulunurlar.

Özgürlük asla elinizde kaybolmasın.

İnsanlık zengin ve fakir, mülk sahibi ve sömürülen olarak ikiye ayrılmıştır; bu temel ayrımdan ve zengin-fakir arasındaki karşıtlıktan kendini soyutlamak, temel gerçeklerden kendini soyutlamak anlamına gelir.

Toplumun varlığı; toplumdaki yaşam koşulları nasılsa, o toplumun fikirleri, teorileri, politik görüş ve politik kurumları da öyledir.

Tarih de gıdasını, ziraat gibi, tepelerden değil, vadilerden, üstün kalitede insanlardan değil, vasati sosyal seviyeden alır.

Kitle insanı mantığa kulak vermez; yalnızca başı derde girince öğrenir.

Hiç bir şey, kitle kültüründeki yozlaşma kadar çabuk bulaşmaz.

Nefret, kölelik sonrasında kaçınılmazdır.

Diktatörlük rejimleri, baskı, biat ve gaddarlık doğurur. Ama en kötüsü, aptallığı yaygınlaştırmasıdır.

Tek bir insanın yaptığı, sanki bütün insanlar tarafından yapılmış gibidir.

Devlet nesnel, her türlü kişisellikten uzak bir kavram.